22 مورد یافت شد
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
علی بن أبی طالب علیه السلام
گروه: اشخاص, نوع: ضمير
{علی علیه السلام}
حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام، وى فرزند ابوطالب؛ شيخ بنى هاشم، عموى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بود كه پيغمبر اكرم را سرپرستى نموده ودر خانه خود جاى داده و بزرگ كرده بود و پس از بعثت نيز تا زنده بود از آن حضرت حمايت كرد و شر كفار عرب و خاصه قريش را از وى دفع نمود.
على...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
حذیفه بن یمان
گروه: اشخاص, نوع: ضمير
{حذيفه بن يمان}
حذيفة بن اليمان بن حَسَل [حَسيَل ] از صحابه بزرگوار پيامبر صلى الله عليه و آله و صاحب اسرار آن حضرت است. برخى مفسّران، شأن نزول آيه 108 بقره را در پى آن دانسته اند كه شمارى از احبار يهود، قصد فريب حذيفه و عمّار را داشتند و اين دو، در برابر فريبهاى آنان مقاومت كردند. نيز آيه 172 آل...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
خالد بن ولید
گروه: اشخاص, نوع: ضمير
{خالد بن ولید}
خالد بن وليد بن مغيره از اشراف قريش و از نقش آفرينان سپاه شرك در غزوه بدر، احُد و خندق و از اسلام آورندگان سال هشتم هجرت بود. برخى مفسّران، مقصود از «غمّاً بغَمٍّ» در آيه 153 آل عمران را تسلّط و چيرگى خالد بر سپاه اسلام در نبرد احُد دانسته اند. بنا به نقل برخى مفسّران آيه 36 زمر پس...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
عباس بن عبد المطلب
گروه: اشخاص, نوع: ضمير
{عباس بن عبد المطلب}
«عبّاس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف»، عموى رسول خدا صلى الله عليه و آله است. وى در غزوه بدر، در شمار مشركان عليه پيامبر صلى الله عليه و آله بود كه در آنجا اسير و سپس مسلمان شد. برخى مفسّران، آيه 278 بقره (2) را مربوط به آن دانسته اند كه وى در جاهليّت ازجمله رباخواران بود و...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
میكال علیه السلام
گروه: فرشته و دیو, نوع: ضمير
ميكال
ميكال یا میکائیل، نام فرشته اى از فرشتگان بزرگ خداوند است؛ در دعاى سوّم صحيفه سجاديّه پس از ذكر "اسرافيل" و قبل از ذكر "جبريل" فرموده: «و ميكائيل ذو الجاه عندك و المكان الرّفيع من طاعتك» از اين كلمه فقط معلوم مي شود كه ميكائيل از جمله ملائكه و در نزد خدا داراى مقام بلندى است ولى شغل او معلوم...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
جبریل علیه السلام
گروه: فرشته و دیو, نوع: ضمير
{جبرئیل علیه السلام}
جبرئيل، واژه اى عجمى (غير عربى)، معرَّب و به معناى بنده خدا؛[1] عنوانی است برای فرشته حامل وحى.
قرآن مجيد در سوره بقره آيه نود و هشت از جبرئیل به عنوان «جبریل»[2] ياد نموده و دشمنى با او را در رديف دشمنى با خدا و ملائكه و انبيا قرار داده، و دشمن او را متّهم به كفر كرده...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
حجه الوداع
گروه: حوادث مهم, نوع: ضمير
{حجه الوداع}
حجّة الوداع آخرين حجّ پيامبر صلى الله عليه و آله بوده كه حضرت در سال دهم هجرى انجام داده است.
منبع: برگزيده فرهنگ قرآن، ج 2، ص: 194
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
غدیر خم
گروه: حوادث مهم, نوع: ضمير
{غدیر خم}
در سال دهم هجرى- تقريباً سه ماه پيش از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم- رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم با فرستادن نامه هايى به مسلمانان اطراف مدينه، از همه آنان خواست براى انجام مراسم حج آن سال، با ايشان همراهى كنند.
با انتشار فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم، مسلمانان از...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
صفر
گروه: زمانها, نوع: ضمير
{صفر}
دومین ماه قمری و بعد از ماه محرم است. و هرگاه بین محرم و صفر جمع کنند میگویند صفران، همانطور که در رجب و شعبان میگویند رجبان. [1]
منبع:
شمس العلوم و دواء كلام العرب من الكلوم، ج 6، ص 3760
[1]شمس العلوم و دواء كلام العرب من الكلوم، ج 6، ص 3760
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
جاهلیت
گروه: زمانها, نوع: ضمير
{جاهلیت}
امروزه واژه جاهليت بيان كننده امورى نادرست يا ناشايست است؛ ارزش ها، باورها، آداب و عادات نادرستى كه در برابر آموزه هاى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و دين اسلام قرار گرفت، مانند زنده به گور كردن دختران، برخى ازدواج هاى زشت از جمله ازدواج مَقْت، جنگ ها و خونريزى هاى قبايل، جايگاه منحط...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
أیام تشریق
گروه: زمانها, نوع: ضمير
ايام تشريق
«أيام التشريق»، روز يازدهم، دوازدهم و سيزدهم ماه ذوالحجه است. روز دهم را روز «نحر» خوانند و يازدهم و دوازدهم را «نحر مع التشريق» و سيزدهم را «تشريق» تنها. و بعضى گفته اند: «تشريق» نماز عيد است چه آنرا در وقت اشراق مى گذارند و باقى أيام را به تبعيّت آن، «تشريق» گويند.
منبع: حجة التفاسير...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
محرَّم
گروه: زمانها, نوع: ضمير
{محرم}
ماه محرم اولین ماه از ماههای قمری و سومین ماه از ماههای حرام است که قتال در آن حرام شده است.
محرم یکی از ماههای حرام ذکر شده در قرآن کریم است «فاذا انسلخ الأشهر الحرم» (توبه:5) طبرسی میگوید: گفته شده که این ماهها همان ماههای معروف حرام «ذی القعده و ذی الحجه و محرم و رجب» است و نیزگفته شده...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
أهل بیت علیهم السلام
گروه: گروه ها و قبایل, نوع: ضمير
{اهل بیت علیهم السلام}
«اهل بيت»، تركيبى اضافى و مركب از «اهل» و «بيت» است. واژه اهل به معانى سزاوار و لايق به چيزى، مختار و منتخب، خاندان، اقوام و خويشان، عيال و فرزندان، ملت و امت و ... آمده [1] كه قدر جامع همه آنها تعلق، سنخيت، انس و الفت داشتن با چيزى و اختصاص داشتن به آن است. البته هرچه تعلق...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
قرآن
گروه: کتابها, نوع: ضمير
{قرآن}
قرآن: کتاب هدایت، رحمت، کرامت، مجد، عزت و شفا و وحی نامه اعجازآميز، جهانی و جاودانه الهى بر پیامبر خاتم(ص) به زبان عربى.
پيامبر اسلام، افزون بر داشتن معجزاتى شبيه آنچه پيامبران پيشين از آن برخوردار بودند،[1] از معجزه قرآن كريم نيز برخوردار بوده كه اصلى ترين معجزه آن حضرت است. راغب، معجزات...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
مدینه
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{مدينه}
مدينه، اگر بدون اضافه و يا نسبت به چيزى گفته شود، مقصود همان شهر رسول خدا(صلى الله عليه و آله) -که نام قدیمی آن يثرب[1] است- می باشد، مسجد پيامبر(صلى الله عليه و آله) در وسط مدینه، واقع شده و در قسمت شرقى این مسجد نیز قبر پيامبر(صلى الله عليه و آله) قرار گرفته است.[2]
منبع: فرهنگ...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
جحفه
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{جحفه}
جحفه یکی از میقاتهای پنجگانه حج و عمره است. بررسی و مطالعه پیرامون این میقات از نظر جغرافیایی، تاریخی، فقهی، وضع کنونی وراههای منتهی به آن، در خور اهمیت است; به ویژه آن که جحفه یکی از دو میقاتی است که حجاج ایرانی در موسم حج از آنها محرم میشوند.
نگاهی گذرا به اهمیت جحفه:
جحفه به عنوان یک...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
أبواء
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{أبواء}
اسم مکانی بین مکه و مدینه است که جناب آمنه سلام الله علیها در آنجا مدفون گشته است.
منبع: الموسوعة القرآنية، ج 1، ص: 295
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
مكه
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{مکه}
قرآن كريم از شهر مكه با نامهای بكّه، مكه، أم القرى و البلد الأمين ياد مى كند اينك بحثى را درباره نامهاى مكه چه آنهايى كه در قرآن آمده و چه آنهايى كه در قرآن نيامده، تقديم مى كنيم.
سخن گفتن از نام و نشان شهرى كه براى مسلمانان ديارى آشناست و همواره رو به سوى آن زندگى مى كنند و رو به سوى آن مى...
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
عقبه(حرم)
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{عقبه (حرم)}
عَقَبه; در زبان عربی (که اسم مُفرد آن عَقَب، جمع آن عقاب و عَقَبات است)، به معنای: «گردنه» است و راه تنگِ میان دو کوه را گویند که عبور از آن دشوار باشد. مکان عقبه در مکه مکرمه، دامنه جنوبی القویس، مجاور منطقه منا است.
منبع: http://www.hawzah.net
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
مسجد خیف
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{مسجد خیف}
مسجدی است که در منا واقع شده است.
منبع: معجم البلدان،ج 2،ص:412
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
مِنى
گروه: جای ها, نوع: ضمير
{منی}
مِنا، منطقه اى نزديك مكّه است كه از آن يك فرسخ فاصله دارد و حاجيان براى رمى جمرات و قربانى به آنجا مى روند و حدّ آن از عقبه [1] است تا وادى محسّر.
منبع: فرهنگ قرآن، ج 29، ص: 267
[1]( 5). معجم البلدان، ج 5، ص 198،« منى ».
اَللّٰهِ
خداوند سبحان
گروه: نام های خدا, نوع: علم
{اللَّه(جل جلاله وعظم شأنه)}
اللّه: خدا، واجب الوجود و ذات جامع همه اوصاف كمال .
اللّه اسم عَلَم (خاص) براى ذات واجب الوجودِ جامع همه اوصاف كمال است.[1] شايد بتوان برابر اين واژه را در فارسى كلمه «خدا» دانست. معادل اين واژه در برخى زبانهاى ديگر چنين است: هندى: «خِدا»، عبرى: «الوهيم» (به صيغه جمع...