سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ

سوره القلم

صفحه566
خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةࣱۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ43
فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ44
وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ45
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرࣰا فَهُم مِّن مَّغۡرَمࣲ مُّثۡقَلُونَ46
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ47
فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومࣱ48
لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةࣱ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومࣱ49
فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ50
وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونࣱ51
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكۡرࣱ لِّلۡعَٰلَمِينَ52
s
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
ٱلۡحَآقَّةُ1
مَا ٱلۡحَآقَّةُ2
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ3
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ4
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ5
وَأَمَّا عَادࣱ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحࣲ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةࣲ6
سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالࣲ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومࣰاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةࣲ7
فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةࣲ8
الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ
سوره القلم
صفحه566
خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةࣱۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ43
[در حالتى كه]خوارى از ديدگانشان پيداست.ذلت آنان را فروگيرد .و در حالى كه تندرست بودند به سجده فراخوانده مى‌شدند43
فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ44
پس مرا با كسى كه اين سخن را دروغ مى‌انگارد[تنها]رها كن.به تدريج آنان را از راهى كه نمى‌دانند،خواهيم گرفت44
وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ45
و به آنان مهلت مى‌دهم.بى‌گمان تدبير من استوار است45
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرࣰا فَهُم مِّن مَّغۡرَمࣲ مُّثۡقَلُونَ46
آيا از آنان مزدى درخواست مى‌كنى كه آنان از[تحمّل]تاوانى گران‌بارند؟46
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ47
يا مگر در نزدشان علم غيب وجود دارد و آنان[از روى آن]مى‌نويسند؟47
فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومࣱ48
پس چشم‌به‌راه حكم پروردگارت شكيبايى ورز و مانند[آن]قرين ماهى مباش كه چون با دلى سرشار از غم دعا كرد48
لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةࣱ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومࣱ49
اگر نه آن بود كه از سوى پروردگارش رحمتى او را دريافت،به يقين-نكوهش شده-در زمين بى‌آب‌وعلف افكنده مى‌شد49
فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ50
آنگاه پروردگارش او را برگزيد و او را از درستكاران قرار داد50
وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونࣱ51
و به يقين نزديك بود كافران-چون قرآن را شنيدند-تو را با چشمهاى خود[از جاى]بلغزانند و مى‌گويند:او ديوانه است51
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكۡرࣱ لِّلۡعَٰلَمِينَ52
حال آنكه آن[قرآن]جز پندى براى جهانيان نيست52
s
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
ٱلۡحَآقَّةُ1
حاقّه1
مَا ٱلۡحَآقَّةُ2
حاقّه چيست‌؟2
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ3
و تو از كجا دانى كه حاقّه چيست‌؟3
كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ4
[اقوام]ثمود و عاد قيامت را دروغ انگاشتند4
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ5
پس امّا ثمود،به فريادى مرگبار نابود شدند5
وَأَمَّا عَادࣱ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحࣲ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةࣲ6
و امّا عاد،به تند بادى سركش نابود شدند6
سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالࣲ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومࣰاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةࣲ7
[خداوند]آن را هفت شب و هشت روز به غايت نحس بر آنان گماشت. آنگاه آن قوم را در آن حال زمينگير مى‌ديدى.گويى كه آنان تنه‌هاى درون پوسيدۀ خرما بنان هستند7
فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةࣲ8
پس آيا از آنان هيچ اثرى بازمانده مى‌بينى8