سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ

سوره القلم

صفحه565
سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ16
إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ17
وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ18
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفࣱ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ19
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ20
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ21
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ22
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ23
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينࣱ24
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدࣲ قَٰدِرِينَ25
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ26
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ27
قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ28
قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ29
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲ يَتَلَٰوَمُونَ30
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ31
عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرࣰا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ32
كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ33
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ34
أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ35
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ36
أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبࣱ فِيهِ تَدۡرُسُونَ37
إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ38
أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۙ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ39
سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ40
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ41
يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقࣲ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ42
الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ
سوره القلم
صفحه565
سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ16
بر بينى او داغ خواهيم نهاد16
إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ17
ما آنان را آزموديم چنان كه صاحبان آن باغ را آزموديم.چون سوگند ياد كردند كه صبحگاهان آن[باغ]را بدروند17
وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ18
و- إن‌شاءاللّٰه-نمى‌گفتند18
فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفࣱ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ19
پس آن[باغ]را بلايى از سوى پروردگارت در حالى كه آنان خفته بودند، درنورديد19
فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ20
آنگاه مانند كشت درو شده شد20
فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ21
آنگاه صبحگاهان ندا دادند21
أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ22
اگر مى‌خواهيد درو كنيد در پگاه بر سر كشت خويش رويد22
فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ23
آنگاه پچ‌پچ‌كنان رهسپار شدند23
أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينࣱ24
كه نبايد امروز هيچ بينوايى در آن[باغ]بر شما درآيد24
وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدࣲ قَٰدِرِينَ25
و صبح زود توانا بر منع[بينوايان]به آن[باغ]رسيدند25
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ26
آنگاه چون آن را ديدند،گفتند:به راستى ما راه را گم كرده‌ايم26
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ27
نه، گواينكه ما بى‌بهره‌ايم27
قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ28
بهترين آنان گفت:آيا به شما نگفته بودم كه چرا[خداوند را]به پاكى ياد نمى‌كنيد؟28
قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ29
گفتند:پروردگارمان را به پاكى ياد مى‌كنيم.ما ستمكار بوديم29
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲ يَتَلَٰوَمُونَ30
پس سرزنش‌كنان به يكديگر روى آوردند30
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ31
گفتند:واى بر ما.به راستى كه ما طغيانگر بوديم31
عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرࣰا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ32
از پروردگارمان اميد است كه بهتر از آن را براى ما جايگزين كند.ما رو به‌سوى پروردگارمان داريم32
كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ33
عذاب اين‌چنين است.و به راستى عذاب آخرت بزرگتر است،اگر مى‌دانستند33
إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ34
پرهيزگاران در نزد پروردگارشان باغهاى پرنازونعمت دارند34
أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ35
آيا مسلمانان را مانند گناهكاران قرار مى‌دهيم‌؟35
مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ36
شما را چه شده است،چگونه حكم مى‌كنيد؟36
أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبࣱ فِيهِ تَدۡرُسُونَ37
آيا كتابى داريد كه در آن مى‌خوانيد؟37
إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ38
[با اين مفهوم كه:]شما در آن(روز)آنچه را داريد كه بر مى‌گزينيد؟38
أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۙ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ39
آيا شما بر[عهدۀ]ما تا به قيامت عهدهايى استوار داريد؟[با اين مفاد كه:]هرچه حكم كنيد،خواهيد داشت‌؟39
سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ40
از آنان بپرس كداميك از آنان به اين[موضوع]متعهّد است40
أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ41
آيا آنان شريكانى دارند؟اگر راستگويند،بايد شريكانشان را بياورند41
يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقࣲ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ42
روزى كه هنگامه بالا گيرد و به سجده فراخوانده مى‌شوند ولى نمى‌توانند42