سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ الثَّلَاثُونَ

سوره الزلزلة

صفحه599
جَزَآؤُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتُ عَدۡنࣲ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدࣰاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَشِيَ رَبَّهُۥ8
¥
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا1
وَأَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا2
وَقَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا3
يَوۡمَئِذࣲ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا4
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا5
يَوۡمَئِذࣲ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتࣰا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ6
فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرࣰا يَرَهُۥ7
وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةࣲ شَرࣰّا يَرَهُۥ8
¦
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحࣰا1
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحࣰا2
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحࣰا3
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعࣰا4
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا5
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودࣱ6
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدࣱ7
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ8
أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ9
الجُزءُ الثَّلَاثُونَ
سوره الزلزلة
صفحه599
جَزَآؤُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّـٰتُ عَدۡنࣲ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدࣰاۖ رَّضِيَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُواْ عَنۡهُۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَشِيَ رَبَّهُۥ8
پاداششان در نزد پروردگارشان باغهاى جاودانه‌اى است كه از فرودست آن جويباران روان است-كه در آن براى هميشه جاودان خواهند بود-خداوند از آنان خشنود شد و[آنان نيز]از او خشنود شدند.اين[پاداش]كسى راست كه از پروردگارش بيمناك باشد8
¥
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
إِذَا زُلۡزِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ زِلۡزَالَهَا1
هنگامى كه زمين به[آن]لرزش خود لرزانده شود1
وَأَخۡرَجَتِ ٱلۡأَرۡضُ أَثۡقَالَهَا2
و زمين بارهاى[سنگين]خود را بيرون افكند2
وَقَالَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا لَهَا3
و انسان گويد:آن را چه شده است‌؟3
يَوۡمَئِذࣲ تُحَدِّثُ أَخۡبَارَهَا4
آن روز،[زمين]از خبرهاى خود سخن مى‌گويد4
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوۡحَىٰ لَهَا5
چرا كه پروردگارت به آن حكم كرده است5
يَوۡمَئِذࣲ يَصۡدُرُ ٱلنَّاسُ أَشۡتَاتࣰا لِّيُرَوۡاْ أَعۡمَٰلَهُمۡ6
در آن روز مردم به[حالاتى]پراكنده بازگرداند .تا[كيفر]اعمالشان به آنان نمايانده شود6
فَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرࣰا يَرَهُۥ7
پس هركس كه همسنگ ذره‌اى كار نيك كرده باشد،[پاداش]آن را خواهد ديد7
وَمَن يَعۡمَلۡ مِثۡقَالَ ذَرَّةࣲ شَرࣰّا يَرَهُۥ8
و هركس همسنگ ذرّه‌اى كار بد كرده باشد[كيفر]آن را خواهد ديد8
¦
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحࣰا1
سوگند به اسبان تيزتك پردم1
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحࣰا2
و سوگند به اسبانى كه[از بر خورد نعل و سنگ]اخگر مى‌انگيزند2
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحࣰا3
باز سوگند به اسبان تاراجگرى كه به صبح درآيند3
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعࣰا4
آنگاه در آن[هنگام]غباب برانگيزند4
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا5
آنگاه در آن[هنگام]در ميان گروهى درآيند5
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودࣱ6
كه آدمى در حقّ پروردگارش ناسپاس است6
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدࣱ7
و بى‌گمان او از اين امر آگاه است7
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ8
و او در مال‌دوستى زياده‌رو است8
أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ9
آيا نمى‌داند كه چون در گور خفتگان برانگيخته شوند؟9