سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ الثَّلَاثُونَ

سوره عبس

صفحه585
X
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةࣱ11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ12
فِي صُحُفࣲ مُّكَرَّمَةࣲ13
مَّرۡفُوعَةࣲ مُّطَهَّرَةِۭ14
بِأَيۡدِي سَفَرَةࣲ15
كِرَامِۭ بَرَرَةࣲ16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبࣰّا25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقࣰّا26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبࣰّا27
وَعِنَبࣰا وَقَضۡبࣰا28
وَزَيۡتُونࣰا وَنَخۡلࣰا29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبࣰا30
وَفَٰكِهَةࣰ وَأَبࣰّا31
مَّتَٰعࣰا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ36
لِكُلِّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ شَأۡنࣱ يُغۡنِيهِ37
وُجُوهࣱ يَوۡمَئِذࣲ مُّسۡفِرَةࣱ38
ضَاحِكَةࣱ مُّسۡتَبۡشِرَةࣱ39
وَوُجُوهࣱ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةࣱ40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ42
الجُزءُ الثَّلَاثُونَ
سوره عبس
صفحه585
X
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ1
روى ترش كرد و اعراض نمود1
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ2
از آنكه آن نابينا به نزدش آمد2
وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ3
و تو از كجا دانى،چه‌بسا او پاك مى‌شد3
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ4
يا اندرز مى‌شنيد و آن اندرز به او نفع مى‌داد4
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ5
امّا كسى كه توانگر است5
فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ6
تو به او روى مى‌آورى6
وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ7
و اگر هم[او]پاك نشود،زيانى نبينى7
وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ8
و امّا كسى كه شتابان به[نزد]تو آمد8
وَهُوَ يَخۡشَىٰ9
و او[از خداوند]بيمناك بود9
فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ10
تو از او غفلت مى‌كنى10
كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةࣱ11
نه!به راستى آن[آيات قرآن]پند است11
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ12
پس هركه مى‌خواهد آن را ياد كند12
فِي صُحُفࣲ مُّكَرَّمَةࣲ13
[كه]در صحيفه‌هايى گرانقدر است13
مَّرۡفُوعَةࣲ مُّطَهَّرَةِۭ14
بلندمرتبت و پاك داشته14
بِأَيۡدِي سَفَرَةࣲ15
به داستان نگارشگران15
كِرَامِۭ بَرَرَةࣲ16
گرامى نيك كردار16
قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ17
نفرين باد انسان،چه ناسپاس است17
مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ18
[خداوند]او را ازچه چيزى آفريده است‌؟18
مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ19
از نطفه‌اى.او را آفريده است، آنگاه او را به سامان ساخته است19
ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ20
سپس[سلوك]راه[خير و شرّ]را بر او آسان گرداند20
ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ21
سپس او را ميراند. آنگاه او را در گور كرد21
ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ22
باز وقتى كه خواهد،زنده‌اش مى‌سازد22
كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ23
نه!آنچه را كه به او فرمان داده بود،انجام نداد23
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ24
انسان بايد كه به خوراك خود بنگرد24
أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبࣰّا25
ما آب را به فراوانى فروريختيم25
ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقࣰّا26
سپس زمين را به نيكى شكافتيم26
فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبࣰّا27
آنگاه در آن دانه رويانديم27
وَعِنَبࣰا وَقَضۡبࣰا28
و انگور و سبزيجات28
وَزَيۡتُونࣰا وَنَخۡلࣰا29
و زيتون و درختان خرما را29
وَحَدَآئِقَ غُلۡبࣰا30
و باغهايى انباشته[از درخت]30
وَفَٰكِهَةࣰ وَأَبࣰّا31
و ميوه و علف را31
مَّتَٰعࣰا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ32
براى بهره‌مندى شما و چهارپايانتان32
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ33
پس هنگامى كه آن بانگ گوش فرسا دررسد33
يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ34
روزى كه انسان از برادرش بگريزد34
وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ35
و از مادرش و از پدرش35
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ36
و از همسرش و فرزندانش[نيز بگريزد]36
لِكُلِّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ شَأۡنࣱ يُغۡنِيهِ37
هركسى از آنان-آن روز-كار و بارى دارد كه برايش كفايت مى‌كند37
وُجُوهࣱ يَوۡمَئِذࣲ مُّسۡفِرَةࣱ38
رويهايى-آن روز-تابناك باشند38
ضَاحِكَةࣱ مُّسۡتَبۡشِرَةࣱ39
خندان و شادان39
وَوُجُوهࣱ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةࣱ40
و بر رويهايى[ديگر]-آن روز-غبارى[نشسته باشد]40
تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ41
تيرگى آن را فروپوشاند41
أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ42
اينان همان كافران بدكارند42