سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ

سوره القيامة

صفحه577
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرࣱ مُّسۡتَنفِرَةࣱ50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفࣰا مُّنَشَّرَةࣰ52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةࣱ54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ56
v
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ10
كَلَّا لَا وَزَرَ11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةࣱ14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ19
الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ
سوره القيامة
صفحه577
فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّـٰفِعِينَ48
آنگاه شفاعت شفاعت‌كنندگان سودى به آنان نمى‌بخشد48
فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ49
پس آنان را چه شده است كه از پند روى‌گردانند49
كَأَنَّهُمۡ حُمُرࣱ مُّسۡتَنفِرَةࣱ50
گويى كه آنان درازگوشان رم كرده‌اند50
فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ51
كه از شيرى گريخته باشند51
بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفࣰا مُّنَشَّرَةࣰ52
بلكه هركس از آنان مى‌خواهد كه[به او]صحيفه‌هايى گشوده داده شود52
كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ53
چنين نيست.بلكه از آخرت پروايى ندارند53
كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةࣱ54
حاشا،حقّ اين است كه آن(قرآن)پندى است54
فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ55
پس هركس كه خواهد آن را ياد كند55
وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ56
و ياد نمى‌كنند مگر هنگامى كه خدا خواسته باشد.اوست سزاوار پروا و اوست سزاوار آمرزش56
v
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ1
به روز قيامت سوگند ياد مى‌كنم1
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ2
و به نفس نكوهشگر سوگند ياد مى‌كنم2
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ3
آيا انسان مى‌پندارد كه استخوانهايش را گرد نياوريم‌؟3
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ4
آرى.[چنين خواهيم كرد]در حالى كه تواناييم بر آنكه[حتّى]سرانگشتانش را[هم]يكسان سازيم4
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ5
بلكه انسان مى‌خواهد[در مهلتى كه]فرآورى خويش دارد،بد كارى كند5
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ6
مى‌پرسد:روز قيامت چه زمانى است‌؟6
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ7
آنگاه‌كه چشم خيره شود7
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ8
و ماه تيره گردد8
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ9
و خورشيد و ماه به هم آورده شود9
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ10
انسان آن روز گويد:راه گريز كجاست‌؟10
كَلَّا لَا وَزَرَ11
نه.هيچ پناهى نيست11
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ12
در آن روز قرارگاه[انسان]به خواست پروردگار توست12
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ13
به انسان در آن روز به آنچه از پيش فرستاده و به آنچه بازپس گذاشته خبر داده مى‌شود13
بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةࣱ14
حق اين است كه انسان حجّتى بر[عملكرد]خويش است14
وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ15
و اگرچه پوزشهايش را در ميان آورد15
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ16
زبان را به[تكرار]آن مجنبان تا به شتاب آن را[به خاطر بسپارى]16
إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ17
جمعش و[آسان ساختن]خواندنش بر[عهدۀ]ماست17
فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ18
پس چون آن را[به زبان امين وحى]خوانديم،خواندن او را پى گير18
ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ19
سپس روشن ساختن آن بر[عهدۀ]ماست19