سبق: تقدم. پيش افتادن. راغب ميگويد: اصل سبق پيش افتادن در راه رفتن است. و بطور مجاز در غير آن بكار ميرود مثل «مٰا سَبَقُونٰا إِلَيْهِ - . . . سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ» يعنى نافذ شد و گذشت.قاموس قرآن ، جلد3 ، صفحه220
سبق: تقدم. پيش افتادن. راغب ميگويد: اصل سبق پيش افتادن در راه رفتن است.قاموس قرآن ، جلد3 ، صفحه220
السَّبْق: القُدْمةُ في الجَرْي و في كل شيء. و السَّبْقُ: مصدر سَبَقَ و قد سَبَقَه يَسْبُقُه و يَسْبِقُه سَبْقاً: تقدَّمه. و سابَقْتُه فسَبَقْتُه.لسان العرب ، جلد10 ، صفحه151
اصل - سَبْق - پيشى گرفتن در حركت است، سپس معنايش فراگيرتر و متعدّى در پيشى جستن بر ديگرى شده.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه180
أصل اَلسَّبْقِ: التّقدّم في السّير ثم يتجوّز به في غيره من التّقدّم.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه395