الضُّر :ضد النفع.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد6 ، صفحه3898
در قرآن مجيد ضر بفتح و ضم (ض) هر دو آمده است. ولى ضرّ بفتح (ض) پيوسته مقابل نفع آمده، بر خلاف ضرّ بضم (ض) كه هيچوقت با نفع يكجا نيامده است. بلى در بعضى آيات مقابل رحمت آمده و در بعضى مقابل خير بكار رفته. راغب در مفردات و جوهرى در صحاح ضرّ بضم (ض) را بد حالى گفتهاند. «اَلضُّرُّ: سُوءُ اَلْحَالِ» راغب اضافه ميكند: اعمّ از آنچه در نفس باشد مثل فقد علم و عفت، يا در بدن مثل نقص عضو، يا در حال مثل كمى مال و جاه. طبرسى رحمه اللّه از صاحب العين نقل كرده ضرّ بفتح و ضم دو لغتاند ولى چون با «نفع» مقابل كردى ضاد آنرا مفتوح خوانى. اقرب الموارد هر دو را ضد نفع، سوء الحال، و سختى گفته و از كليات ابو البقا نقل ميكند ضرّ بفتح در هر ضرر شايع است و با ضمّ مخصوص بضرر نفس است مثل مرض و لاغرى. پس ضرّ بفتح (ض) مطلق ضرر و زيان است مقابل نفع ولى ضرّ بضم بمعنى بد حالى است. آياتيكه دربارۀ هر دو تعبير نقل شد اين فرق را تأييد ميكنند.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه176
ضَرّ: نقطۀ مقابل و سود است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه444
الضرّ یقابل بالنّفع.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه504