سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

جزء سی‌ام

سوره عصر

¬
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ1
إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّيۡفِ2
فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ3
ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعࣲ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۭ4
®
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ1
فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ2
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ3
فَوَيۡلࣱ لِّلۡمُصَلِّينَ4
ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ5
ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ6
وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ7
¯
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ1
فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ2
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ3
جزء سی‌ام
سوره عصر
¬
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ1
[خدا فيل سواران را هلاك كرد] تا قريش را [با يكديگر و با مردم و با حرم امن] الفت دهد1
إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّيۡفِ2
[و نيز] به سفرهاى [تجارتى] زمستانى و [سفرهاى تجارتى] تابستانى اُنس و همدمى بخشد [تا در آرامش و امنيت، امر معاششان را تأمين كنند2
فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ3
پس بايد پروردگار اين خانه را بپرستند3
ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعࣲ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۭ4
پروردگارى كه آنان را از گرسنگى نجات داد، و از بيمى [كه از دشمن داشتند] ايمنى‌شان بخشيد4
®
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ1
آيا كسى كه همواره روز جزا را انكار مى‌كند، ديدى‌؟1
فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ2
همان كه يتيم را به خشونت و جفا از خود مى‌راند2
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ3
و [كسى را] به طعام دادن به مستمند تشويق نمى‌كند3
فَوَيۡلࣱ لِّلۡمُصَلِّينَ4
پس واى بر نمازگزاران4
ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ5
كه از نمازشان غافل و نسبت به آن سهل‌انگارند5
ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ6
همانان كه همواره ريا مى‌كنند6
وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ7
و از [دادن] وسايل و ابزار ضرورى زندگى [و زكات، هديه و صدقه به نيازمندان] دريغ مى‌ورزند7
¯
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ1
بى‌ترديد ما به تو خير فراوان [كه بركت در نسل است و از فاطمه ريشه مى‌گيرد] عطا كرديم1
فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ2
پس [به شكرانۀ آن] براى پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانى كن2
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ3
يقيناً دشمن [كه به] تو [زخم زبان مى‌زند] خود بدون تبار و نسل [و بريده از همۀ خيرات و بركات] است3