سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

جزء سی‌ام

سوره شمس

لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى15
ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ16
وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى17
ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ18
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةࣲ تُجۡزَىٰٓ19
إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ20
وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ21
{
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلضُّحَىٰ1
وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ2
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ3
وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرࣱ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ4
وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ5
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمࣰا فَـَٔاوَىٰ6
وَوَجَدَكَ ضَآلࣰّا فَهَدَىٰ7
وَوَجَدَكَ عَآئِلࣰا فَأَغۡنَىٰ8
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ9
وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ10
وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ11
~
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَكَ صَدۡرَكَ1
وَوَضَعۡنَا عَنكَ وِزۡرَكَ2
ٱلَّذِيٓ أَنقَضَ ظَهۡرَكَ3
وَرَفَعۡنَا لَكَ ذِكۡرَكَ4
فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرًا5
إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرࣰا6
فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ7
وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَٱرۡغَب8
جزء سی‌ام
سوره شمس
لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى15
[كه] جز بدبخت‌ترين مردم در آن در نيايند15
ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ16
همان كه [دين را] تكذيب كرد و از آن روى گردانيد16
وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى17
و به زودى پرهيزكارترين [مردم] را از آن دور مى‌دارند17
ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ18
همان كه مال خود را انفاق مى‌كند تا [مال] رشد و نمو كند18
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةࣲ تُجۡزَىٰٓ19
و هيچ كس را از سوى خود بر عهدۀ خدا نعمتى نيست كه اين مالى كه انفاق كرده به عنوان پاداش آن نعمت به حساب او گذارد19
إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ20
بلكه [انفاق كنندۀ با تقوا مال خود را در راه خدا انفاق مى‌كند] تا خشنودى پروردگار والايش را به دست آورد20
وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ21
و [بى‌ترديد] به زودى [در قيامت با دريافت لطف، رحمت حق و پاداش بى‌پايان او] خشنود خواهد شد21
{
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
وَٱلضُّحَىٰ1
سوگند به ابتداى روز وقتى كه خورشيد پرتو افشانى مى‌كند1
وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ2
و سوگند به شب آن گاه كه آرام گيرد2
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ3
كه پروردگارت تو را رها نكرده و مورد خشم و كينه قرار نداده است3
وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرࣱ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ4
و بى‌ترديد آخرت براى تو از دنيا بهتر است4
وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ5
و به زودى پروردگارت بخششى به تو خواهد كرد تا خشنود شوى5
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمࣰا فَـَٔاوَىٰ6
آيا تو را يتيم نيافت، پس پناه داد؟6
وَوَجَدَكَ ضَآلࣰّا فَهَدَىٰ7
و تو را بدون شريعت نيافت، پس به شريعت هدايت كرد؟7
وَوَجَدَكَ عَآئِلࣰا فَأَغۡنَىٰ8
و تو را تهيدست نيافت، پس بى‌نياز ساخت‌؟8
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ9
و اما [به شكرانۀ اين همه نعمت] يتيم را خوار و رانده مكن9
وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ10
و تهيدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران10
وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ11
و نعمت هاى پروردگارت را بازگو كن11
~
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَكَ صَدۡرَكَ1
آيا سينه‌ات را [به نورى از سوى خود] گشاده نكرديم‌؟1
وَوَضَعۡنَا عَنكَ وِزۡرَكَ2
و بار گرانت را فرو ننهاديم‌؟2
ٱلَّذِيٓ أَنقَضَ ظَهۡرَكَ3
همان بار گرانى كه پشتت را شكست3
وَرَفَعۡنَا لَكَ ذِكۡرَكَ4
و آوازه‌ات را برايت بلند نكرديم‌؟4
فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرًا5
پس بى‌ترديد با دشوارى آسانى است5
إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرࣰا6
[آرى] بى‌ترديد با دشوارى آسانى است6
فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ7
پس هنگامى كه [از كار بسيار مهم تبليغ] فراغت مى‌يابى به عبادت و دعا بكوش7
وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَٱرۡغَب8
و مشتاقانه به سوى پروردگارت رو آور8