سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

جزء سی‌ام

سوره فجر

_
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلۡفَجۡرِ1
وَلَيَالٍ عَشۡرࣲ2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمࣱ لِّذِي حِجۡرٍ5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلࣰا لَّمࣰّا19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبࣰّا جَمࣰّا20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكࣰّا دَكࣰّا21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفࣰّا صَفࣰّا22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذࣲ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ23
جزء سی‌ام
سوره فجر
_
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
وَٱلۡفَجۡرِ1
سوگند به سپيده دم1
وَلَيَالٍ عَشۡرࣲ2
و به شب‌هاى ده‌گانه2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ3
و به زوج و فرد3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ4
و به شب هنگامى كه مى‌گذرد4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمࣱ لِّذِي حِجۡرٍ5
آيا در آنچه گفته شد، سوگندى براى خردمند هست‌؟5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ6
آيا ندانسته‌اى كه پروردگارت با قوم عاد چه كرد؟6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ7
و [با آن شهر] اِرم كه داراى كاخ‌هاى باعظمت و ساختمان‌هاى بلند بود؟7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ8
همان كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ9
و با قوم ثمود آنان كه در آن وادى [براى ساختن بناهاى استوار و محكم] تخته‌سنگ‌ها را مى‌بريدند؟9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ10
و با فرعون نيرومند كه داراى ميخ‌هاى شكنجه بود؟10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ11
همانان كه در شهرها طغيان و سركشى كردند؟11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ12
و در آنها فساد وتباه‌كارى فراوانى به بار آوردند؟12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ13
پس پروردگارت تازيانۀ عذاب‌هاى گوناگون را بر آنان فرو ريخت13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ14
بى‌ترديد پروردگارت در كمين‌گاه است14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ15
اما انسان، هنگامى كه پروردگارش او را بيازمايد و گرامى داردش و نعمتش بخشد، مى‌گويد: پروردگارم [چون شايسته و سزاوار بودم] مرا گرامى داشت15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ16
و اما چون او را بيازمايد، پس روزى‌اش را بر او تنگ گيرد، گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ17
اين چنين نيست كه مى‌پنداريد، بلكه [زبونى، خوارى و دور شدن شما از رحمت خدا براى اين است كه] يتيم را گرامى نمى‌داريد17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ18
و يكديگر را بر طعام دادن به مستمند تشويق نمى‌كنيد18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلࣰا لَّمࣰّا19
و ميراث خود را [با ميراث ديگران بى‌توجه به حلال و حرام بودنش] يك‌جا و كامل مى‌خوريد19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبࣰّا جَمࣰّا20
وثروت را بسيار دوست داريد20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكࣰّا دَكࣰّا21
اين چنين نيست كه مى‌پنداريد، هنگامى كه زمين را به شدت درهم كوبند21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفࣰّا صَفࣰّا22
و [فرمان] پروردگارت برسد، و فرشتگان صف اندر صف حاضر شوند22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذࣲ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ23
در آن روز دوزخ را بياورند، در آن روز انسان متذكّر شود و كجا اين تذكر براى او سودمند افتد؟!23