سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ الثَّلَاثُونَ

سوره الفجر

صفحه593
_
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلۡفَجۡرِ1
وَلَيَالٍ عَشۡرࣲ2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمࣱ لِّذِي حِجۡرٍ5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلࣰا لَّمࣰّا19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبࣰّا جَمࣰّا20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكࣰّا دَكࣰّا21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفࣰّا صَفࣰّا22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذࣲ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ23
الجُزءُ الثَّلَاثُونَ
سوره الفجر
صفحه593
_
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
وَٱلۡفَجۡرِ1
سوگند به صبح1
وَلَيَالٍ عَشۡرࣲ2
و به شبهاى دهگانه2
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ3
و به جفت و طاق3
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ4
و به شب چون بگذرد4
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمࣱ لِّذِي حِجۡرٍ5
آيا در اين[امر]سوگندى براى خردمند وجود دارد؟5
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ6
آيا نينديشيده‌اى كه پروردگارت با[قوم]عاد چه كرد؟6
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ7
[همان عاد]ارم بالابلند7
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ8
كه همانند آن در[هيچ‌يك ]از شهرها آفريده نشده است8
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ9
و با ثمودى كه صخره‌ها را در وادى[قرى]تراشيده بودند9
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ10
و فرعون صاحب سپاه10
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ11
[همان]كسانى كه در شهرها سركشى كردند11
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ12
و در آنها بسيار به تباهى پرداختند12
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ13
سرانجام پروردگارت آنان را به انواع عذاب گرفتار ساخت13
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ14
به راستى پروردگارت در كمينگاه است14
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ15
پس امّا انسان،چون پروردگارش او را بيازمايد و او را گرامى دارد و به او نعمت دهد،گويد:پروردگارم مرا گرامى داشته است15
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ16
و امّا اگر او را بيازمايد و روزى‌اش را بر او تنگ گيرد،گويد:پروردگارم مرا خوار داشته است16
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ17
چنين نيست.بلكه يتيم را گرامى نمى‌داريد17
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ18
و به خوراك دادن به بينوا ترغيب نمى‌كنيد18
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلࣰا لَّمࣰّا19
و به شدّت مال ميراث را مى‌خوريد[و حق ديگران را نمى‌دهيد]19
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبࣰّا جَمࣰّا20
و مال را چه بسيار دوست مى‌داريد20
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكࣰّا دَكࣰّا21
چنين نيست[كه مى‌گوييد] آنگاه‌كه زمين پى‌درپى هموار شود21
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفࣰّا صَفࣰّا22
و[فرمان]پروردگارت فرارسد و فرشتگان[نيز]صف در صف[بيايند]22
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذࣲ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ23
و آن روز دوزخ را در ميان آورند.آن روز انسان پند گيرد[و حقّ را به ياد آورد]و[امّا]چنين يادكردنى چه نفعى براى او دارد23