سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ الثَّلَاثُونَ

سوره الطارق

صفحه591
\
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ1
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ2
ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ3
إِن كُلُّ نَفۡسࣲ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظࣱ4
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ5
خُلِقَ مِن مَّآءࣲ دَافِقࣲ6
يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ7
إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرࣱ8
يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ9
فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةࣲ وَلَا نَاصِرࣲ10
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ11
وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ12
إِنَّهُۥ لَقَوۡلࣱ فَصۡلࣱ13
وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ14
إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدࣰا15
وَأَكِيدُ كَيۡدࣰا16
فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا17
[
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى1
ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ2
وَٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ3
وَٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ4
فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ5
سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ6
إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا يَخۡفَىٰ7
وَنُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ8
فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ9
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ10
وَيَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى11
ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ12
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ13
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ14
وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ15
الجُزءُ الثَّلَاثُونَ
سوره الطارق
صفحه591
\
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ1
سوگند به آسمان و به شباينده1
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ2
تو از كجا دانى كه شباينده چيست‌؟2
ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ3
[همان]ستارۀ درخشان است3
إِن كُلُّ نَفۡسࣲ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظࣱ4
هيچ كسى نيست مگر آنكه[فرشته‌اى]بر او نگهبان است4
فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ5
پس بايد كه انسان بنگرد ازچه آفريده شده است‌؟5
خُلِقَ مِن مَّآءࣲ دَافِقࣲ6
از آبى جهنده آفريده شده است6
يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ7
[كه]از ميان پشت و استخوان سينه بر مى‌آيد7
إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرࣱ8
بى‌گمان او(خداوند)بر بازآفريدنش تواناست8
يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ9
روزى كه اسرار[مردم]آشكار مى‌شود9
فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةࣲ وَلَا نَاصِرࣲ10
آنگاه او را توانى و ياورى نباشد10
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ11
سوگند به آسمان باران‌دار11
وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ12
و به زمين شكافنده12
إِنَّهُۥ لَقَوۡلࣱ فَصۡلࣱ13
به يقين[قرآن]سخنى روشن است13
وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ14
و آن[سخنى]بيهوده نيست14
إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدࣰا15
بى‌گمان آنان(كافران)سخت نيرنگ مى‌ورزند15
وَأَكِيدُ كَيۡدࣰا16
و من[نيز]به نحوى تدبير مى‌كنم16
فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا17
پس به كافران مهلت بده.اندك زمانى آنان را رها كن17
[
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى1
نام پروردگار برترت را به پاكى ياد كن1
ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ2
كسى كه آفريد و استوار داشت2
وَٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ3
و كسى كه اندازه مقرر كرد و راه نمود3
وَٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ4
و كسى كه گياه تر[و تازه را از زمين]بر آورد4
فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ5
آنگاه آن را خشك سياه گرداند5
سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ6
[قرآن را]به تو آموزش خواهيم داد پس فراموش نخواهى كرد6
إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا يَخۡفَىٰ7
مگر آنچه را كه خدا بخواهد.به يقين او پيدا و پنهان را مى‌داند7
وَنُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ8
و تو را براى[شناخت آيين]آسان توفيق خواهيم داد8
فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ9
پس اگر پند دادن سود بخشد،پند ده9
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ10
هركس[از خداوند]مى‌ترسد،پند خواهد پذيرفت10
وَيَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى11
و نگون‌بخت‌ترين[مردمان]از آن بر كنار مى‌ماند11
ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ12
همو كه به آتش سهمگين در خواهد آمد12
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ13
آنگاه در آنجا نه مى‌ميرد و نه زنده باشد13
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ14
به راستى هركه پاك گشت،رستگار شد14
وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ15
و نام پروردگارش را ياد كرد،و نماز گزارد15