سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ الثَّلَاثُونَ

سوره الانفطار

صفحه587
Y
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ1
وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ2
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ3
وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ4
عَلِمَتۡ نَفۡسࣱ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ5
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ6
ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ7
فِيٓ أَيِّ صُورَةࣲ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ8
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ9
وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ10
كِرَامࣰا كَٰتِبِينَ11
يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ12
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمࣲ13
وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمࣲ14
يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ15
وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ16
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ17
ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ18
يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسࣱ لِّنَفۡسࣲ شَيۡـࣰٔاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذࣲ لِّلَّهِ19
Z
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَيۡلࣱ لِّلۡمُطَفِّفِينَ1
ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ2
وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ3
أَلَا يَظُنُّ أُوْلَـٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ4
لِيَوۡمٍ عَظِيمࣲ5
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ6
الجُزءُ الثَّلَاثُونَ
سوره الانفطار
صفحه587
Y
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ1
هنگامى كه آسمان شكافته شود1
وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ2
و هنگامى كه ستارگان فروريزند2
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ3
و هنگامى كه درياها روان شوند3
وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ4
و هنگامى كه گورها شكافته شوند4
عَلِمَتۡ نَفۡسࣱ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ5
هركس آنچه را كه پيش فرستاده و آنچه را كه بازپس داشته است،خواهد دانست5
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ6
اى انسان،چه چيزى تو را[نسبت]به پروردگار بزرگوارت فريفت‌؟6
ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ7
كسى كه تو را آفريد، آنگاه استوار ساخت،سپس[آفرينشت]را معتدل گرداند7
فِيٓ أَيِّ صُورَةࣲ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ8
تو را در هر نقش[و صورتى]كه خواست تركيب كرد8
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ9
چنين نيست[كه مى‌گوييد]!بلكه جزاى[آخرت]را دروغ مى‌انگاريد9
وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ10
و بى‌گمان نگهبانان بر شما گمارده شده‌اند10
كِرَامࣰا كَٰتِبِينَ11
نگارندگان گرانقدر11
يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ12
آنچه را كه مى‌كنيد مى‌دانند12
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمࣲ13
بى‌گمان نيكان در نعمت خواهند بود13
وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمࣲ14
و بدكاران در دوزخند14
يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ15
روز جزا به آن درآيند15
وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ16
و از آنجا غايب نباشند16
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ17
و تو از كجا دانى كه روز جزا چيست‌؟17
ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ18
باز[تكرار مى‌كنم]تو از كجا دانى كه روز جزا چيست‌؟18
يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسࣱ لِّنَفۡسࣲ شَيۡـࣰٔاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذࣲ لِّلَّهِ19
روزى كه هيچ‌كس براى ديگرى هيچ سودى ندارد.و آن روز حكم خاصّ خداست19
Z
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
وَيۡلࣱ لِّلۡمُطَفِّفِينَ1
واى به حال كاهندگان[حقوق مردم]1
ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ2
كسانى كه چون[براى خود]پيمانه زنند از مردم به تمام[و كمال]دريافت دارند2
وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ3
و چون[مى‌خواهند كه]براى آنان پيمانه زنند يا براى آنان وزن كنند،كم مى‌گذارند3
أَلَا يَظُنُّ أُوْلَـٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ4
آيا اينان نمى‌دانند كه آنان بر انگيخته مى‌شوند4
لِيَوۡمٍ عَظِيمࣲ5
در روزى[بس]بزرگ5
يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ6
روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان ايستند6