سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ

سوره الحاقة

صفحه567
وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ9
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةࣰ رَّابِيَةً10
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ11
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةࣰ وَتَعِيَهَآ أُذُنࣱ وَٰعِيَةࣱ12
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةࣱ وَٰحِدَةࣱ13
وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةࣰ وَٰحِدَةࣰ14
فَيَوۡمَئِذࣲ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ15
وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذࣲ وَاهِيَةࣱ16
وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ ثَمَٰنِيَةࣱ17
يَوۡمَئِذࣲ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةࣱ18
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ19
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ20
فَهُوَ فِي عِيشَةࣲ رَّاضِيَةࣲ21
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةࣲ22
قُطُوفُهَا دَانِيَةࣱ23
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ24
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ25
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ26
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ27
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ28
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ29
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ30
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ31
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةࣲ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعࣰا فَٱسۡلُكُوهُ32
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ33
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ34
الجُزءُ التَّاسِعُ وَالعِشْرُونَ
سوره الحاقة
صفحه567
وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ9
و فرعون و پيشينيانش و[اهل]شهرهاى نگونسار مرتكب گناه شدند9
فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةࣰ رَّابِيَةً10
سپس از[فرمان]رسول پروردگارشان سرپيچى كردند، آنگاه[خداوند]به مؤاخذه‌اى سخت آنان را فروگرفت10
إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ11
ما هنگامى كه آب طغيان كرد شما را بر كشتى روان سوار كرديم11
لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةࣰ وَتَعِيَهَآ أُذُنࣱ وَٰعِيَةࣱ12
تا آن را برايتان پندى قرار دهيم و گوشهايى فراگير آن را به خاطر بسپارند12
فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةࣱ وَٰحِدَةࣱ13
و چون به‌يك‌بار در صور دميده شود13
وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةࣰ وَٰحِدَةࣰ14
و زمين و كوه‌ها برداشته شوند،سپس يكباره درهم كوبيده شوند14
فَيَوۡمَئِذࣲ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ15
پس آن روز قيامت وقوع يابد15
وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذࣲ وَاهِيَةࣱ16
و آسمان بشكافد.كه آن در چنان روزى سست‌پيوند است16
وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذࣲ ثَمَٰنِيَةࣱ17
و فرشتگان بر كناره‌هاى آن خواهند بود.و آن روز هشت[تن از فرشتگان]عرش پروردگارت را بر فرازشان بر مى‌دارند17
يَوۡمَئِذࣲ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةࣱ18
در آن روز پيش آورده مى‌شويد.از[كار و بارتان]هيچ نهفته‌اى نهان نمى‌ماند18
فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ19
پس امّا كسى كه كارنامه‌اش به دست راست او داده شود،مى‌گويد:بگيريد كارنامه‌ام را بخوانيد19
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ20
من يقين داشتم كه من به حسابم خواهم رسيد20
فَهُوَ فِي عِيشَةࣲ رَّاضِيَةࣲ21
پس او در زندگانى پسنديده‌اى خواهد بود21
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةࣲ22
در بهشتى برين22
قُطُوفُهَا دَانِيَةࣱ23
كه ميوه‌اش دسترس است23
كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ24
به[پاداش]آنچه در روزگاران گذشته پيش فرستاده‌ايد،گوارا بخوريد و بياشاميد24
وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ25
و امّا كسى كه كارنامه‌اش به دست چپ او داده شود،گويد:اى‌كاش كارنامه‌ام به من داده نمى‌شد25
وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ26
و نمى‌دانستم حساب[كارم]چيست26
يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ27
اى‌كاش مرگ يكسره‌كننده بود27
مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ28
مالم در حقّ من سودى نبخشيد28
هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ29
فرمانروايى‌ام از[دست]من رفت[و نابود شد]29
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ30
[به فرشتگان گفته شود:]او را بگيريد و[به گردن]او طوق اندازيد30
ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ31
سپس او را به دوزخ افكنيد31
ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةࣲ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعࣰا فَٱسۡلُكُوهُ32
آنگاه او را در زنجيرى كه طولش هفتاد گز است در بند كشيد32
إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ33
بى‌گمان او به خداوند بزرگ ايمان نمى‌آورد33
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ34
و[مردم را]بر خوراك دادن بينوا ترغيب نمى‌كرد34