سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ السَّابِعُ وَالعِشْرُونَ

سوره القمر

صفحه530
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبࣲ مُّحۡتَضَرࣱ28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةࣰ وَٰحِدَةࣰ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطࣲۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرࣲ34
نِّعۡمَةࣰ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابࣱ مُّسۡتَقِرࣱّ38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزࣲ مُّقۡتَدِرٍ42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرࣱ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةࣱ فِي ٱلزُّبُرِ43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعࣱ مُّنتَصِرࣱ44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلࣲ وَسُعُرࣲ47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرࣲ49
الجُزءُ السَّابِعُ وَالعِشْرُونَ
سوره القمر
صفحه530
وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبࣲ مُّحۡتَضَرࣱ28
و به آنان خبر ده كه آب در ميان آنان تقسيم شده است.بايد صاحب هر نوبتى[چنان كه مقرر است]حاضر باشد28
فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ29
پس يارشان را ندا دادند و او دست درازى كرد، آنگاه شتر را پى كرد29
فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ30
پس[بنگر]عذاب من و هشدارهايم چگونه بود؟30
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةࣰ وَٰحِدَةࣰ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ31
بى‌گمان ما بانگ مرگبارى بر آنان فرستاديم،در نتيجه مانند خاشاكى شدند كه از سايه‌بان‌ساز بازماند31
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ32
و به راستى قرآن را براى پندپذيرى آسان گردانيديم،پس آيا پندپذيرى هست‌؟32
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ33
قوم لوط[نيز] هشداردهندگان را دروغ انگاشتند33
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطࣲۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرࣲ34
بى‌گمان ما بر آنان جز خانوادۀ لوط سنگ‌بادى فرستاديم.آنان را به هنگام سحر نجات داديم34
نِّعۡمَةࣰ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ35
[اين]از روى نعمتى از سوى ما بود.بدين‌سان كسى را كه سپاس گزارد جزا مى‌دهيم35
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ36
و به راستى[لوط]آنان را از كيفر ما بر حذر داشته بود، آنگاه دربارۀ هشدارها به جدال پرداختند36
وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ37
و تلاش كردند كه او را از[حفظ]مهمانانش غافل سازند.پس[روشنايى]ديدگانشان را سترديم.و[گفتيم:طعم]عذاب من و[طعم]هشدارهايم را بچشيد37
وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابࣱ مُّسۡتَقِرࣱّ38
و حقّا كه پگاهى عذابى پايدار آنان را فروگرفت38
فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ39
پس[طعم]عذاب من و هشدارهايم را بچشيد39
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرࣲ40
و به راستى قرآن را براى پندپذيرى آسان گردانيديم،پس آيا هيچ پندپذيرى هست‌؟40
وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ41
و به يقين هشداردهندگان به نزد فرعونيان آمدند41
كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزࣲ مُّقۡتَدِرٍ42
[آنان]همۀ آيات ما را دروغ انگاشتند، آنگاه آنان را چون فروگرفتن پيروزمندى توانا فروگرفتيم42
أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرࣱ مِّنۡ أُوْلَـٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةࣱ فِي ٱلزُّبُرِ43
[اى قريش]آيا كافرانتان از اينان[كه ذكر شد]بهترند،يا اينكه در كتابها[ى پيشين]برائتى داريد؟43
أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعࣱ مُّنتَصِرࣱ44
آيا مى‌گويند:ما گروهى انتقام‌گيرنده‌ايم‌؟44
سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ45
اين گروه شكست خواهند خورد و پشت مى‌كنند45
بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ46
آرى قيامت وعده‌گاه آنان است و قيامت سخت‌تر و تلخ‌تر است46
إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلࣲ وَسُعُرࣲ47
به راستى گناهكاران در گمراهى و نادانى‌اند47
يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ48
[به ياد آر]روزى كه بر چهره‌هايشان در دوزخ كشيده مى‌شوند.[گوييم:طعم]آتش دوزخ را بچشيد48
إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرࣲ49
بى‌گمان ما هر چيزى را به اندازه مقرر آفريده‌ايم49