سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

جزء بیست و دوم

سوره فاطر

وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةࣲ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا45
B
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
يسٓ1
وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ2
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ3
عَلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ4
تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ5
لِتُنذِرَ قَوۡمࣰا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ6
لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ7
إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلࣰا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ8
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدࣰّا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدࣰّا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ9
وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةࣲ وَأَجۡرࣲ كَرِيمٍ11
إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامࣲ مُّبِينࣲ12
جزء بیست و دوم
سوره فاطر
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةࣲ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا45
اگر خدا مردم را به كيفر گناهانشان مجازات مى‌كرد، هيچ جنبنده‌اى را بر پشت زمين وا نمى‌گذاشت؛ ولى آنان را تا سرآمدى معين مهلت مى‌دهد، پس هنگامى كه اجلشان فرا رسد [آنان را در قيامت مجازات خواهد كرد]؛ بى‌ترديد خدا [به احوال] بندگانش بيناست45
B
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى
يسٓ1
يس1
وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ2
سوگند به قرآن كريم2
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ3
كه بى‌ترديد تو از فرستادگانى3
عَلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ4
بر راهى راست قرار دارى4
تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ5
[قرآن] نازل شدۀ تواناى شكست‌ناپذير و مهربان است5
لِتُنذِرَ قَوۡمࣰا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ6
تا مردمى را بيم دهى كه پدرانشان را بيم نداده‌اند و به اين علت [از حقايق] بى‌خبرند6
لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ7
يقيناً فرمان عذاب بر بيشترشان محقق و ثابت شده است، به اين سبب ايمان نمى‌آورند7
إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلࣰا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ8
مسلماً ما غل‌هايى بر گردنشان نهاده‌ايم كه تا چانه‌هايشان قرار دارد به طورى كه سرهايشان بالا مانده است8
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدࣰّا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدࣰّا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ9
و از پيش رويشان حايلى و از پشت سرشان [نيز] حايلى قرار داده‌ايم، و به صورت فراگير ديدگانشان را فرو پوشانده‌ايم، به اين خاطر حقايق را نمى‌بينند9
وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ10
و براى آنان يكسان است چه بيمشان دهى يا بيمشان ندهى، ايمان نمى‌آورند10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةࣲ وَأَجۡرࣲ كَرِيمٍ11
بيم دادنت فقط براى كسى ثمربخش است كه از قرآن پيروى كند و در نهان از خداى رحمان بترسد، پس او را به آمرزش و پاداشى نيكو و باارزش مژده ده11
إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامࣲ مُّبِينࣲ12
بى‌ترديد ما مردگان را زنده مى‌كنيم و آنچه را پيش فرستاده‌اند و [خوبى‌ها و بدى‌هاى] بر جا مانده از ايشان را ثبت مى‌كنيم و همه چيز را در كتابى روشن [كه اصل همۀ كتاب‌هاست و آن لوح محفوظ است] برشمرده‌ايم12