سوره
آیه
جزء
صفحه
ترجمه
نمایش براساس مصحف
قرائت
قلم
حفظ

الجُزءُ الثَّانِيُ وَالعِشْرُونَ

سوره فاطر

صفحه440
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةࣲ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا45
B
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
يسٓ1
وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ2
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ3
عَلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ4
تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ5
لِتُنذِرَ قَوۡمࣰا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ6
لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ7
إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلࣰا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ8
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدࣰّا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدࣰّا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ9
وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةࣲ وَأَجۡرࣲ كَرِيمٍ11
إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامࣲ مُّبِينࣲ12
الجُزءُ الثَّانِيُ وَالعِشْرُونَ
سوره فاطر
صفحه440
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةࣲ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا45
و اگر خداوند مردم را به[سزاى]آنچه مى‌كردند،گرفتار مى‌ساخت بر روى آن(زمين)هيچ جنبنده‌اى را نمى‌گذاشت.بلكه آنان را تا سرآمدى معين بازپس مى‌دارد.پس چون سرآمدشان فرارسد،بى‌گمان خداوند به بندگانش بيناست45
B
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشايندۀ مهربان
يسٓ1
يس(يا.سين)1
وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ2
سوگند به قرآن[سرشار از]حكمت2
إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ3
كه تو از رسولانى3
عَلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ4
[استوارى]بر راه راست4
تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ5
[كتاب]فروفرستادۀ[خداوند]پيروزمند مهربان[را مراد دارم]5
لِتُنذِرَ قَوۡمࣰا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ6
تا گروهى را كه پدرانشان هشدار نيافته‌اند و خود غافلند،هشدار دهى6
لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ7
بى‌گمان وعدۀ[كيفر]بر بيشتر آنان تحقّق يافته است پس آنان ايمان نمى‌آورند7
إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلࣰا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ8
حقّا كه ما در گردنهاى آنان طوقهايى تا[زير]چانه‌ها افكنده‌ايم در نتيجه سرافراشته [و ديده فروهشته]اند8
وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدࣰّا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدࣰّا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ9
و پيشاروى آنان سدّى و پشت سرشان[نيز]سدّى قرار داده‌ايم. آنگاه[چشمان]آنان را فروپوشانده‌ايم ،پس آنان[هيچ‌چيز ]نتوانند ديد9
وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ10
و بر آنان يكسان است چه آنان را بيم دهى يا بيمشان ندهى،ايمان نمى‌آورند10
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةࣲ وَأَجۡرࣲ كَرِيمٍ11
تنها كسى را مى‌توانى هشدار دهى كه از پند پيروى كند و از[خداى]رحمان در نهان بترسد.پس او را به آمرزشى و پاداشى ارزشمند بشارت ده11
إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامࣲ مُّبِينࣲ12
بى‌گمان ماييم كه مردگان را زنده مى‌گردانيم و آنچه[از كارهاى نيك و بد]كه از پيش فرستاده‌اند و[حتّى]رد[گامهايشان]را مى‌نويسيم.و همه چيز را در كتابى روشنگر بر شمرده‌ايم12