عرباض بن ساریه

وی یکی از صحابه رسول الله(ص) و از جمله کسانی است که آیه92 سوره توبه درباره آنان نازل شده است.

سیوطی می گوید: ابن اسحاق و ابن منذر و أبو الشيخ از زهري و يزيد بن يسار و عبد الله بن أبى بكر و عاصم بن عمرو بن قتادة و غيرآنان ذیل آیه «وَ لا عَلَى الَّذِينَ إِذا ما أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لا أَجِدُ ما أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَ أَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَلَّا يَجِدُوا ما يُنْفِقُونَ»[1] روایت کرده اند که: مردانی از مسلمانان نزد رسول الله(ص) آمدند و آنان بکاءون(بسیار گریه کنندگان) هستند. آنان هفت نفر از انصار هستند و غیر آنان از بنى عمرو بن عوف، سالم بن عمير و از بنى حارثة، عتبة بن زيد و از بنى مازن بن النجار، أبو ليلى عبد الرحمن بن كعب و از بنى سلمة، عمرو بن عمرو بن جهام بن الجموح و از بنى واقف، هرمي بن عمرو و از بنى مزينة، عبد الله بن معقل و از بنى فزارة، عرباض بن سارية. آنان از رسول الله(ص) [برای حضور در جهاد] مرکب خواستند و خود نیازمند و فقیر بودند، پیامبر(ص) در جواب فرمود من چيزى كه شما را بر آن سوار كنم، نمى يابم که آیه مذکور نازل شد.

إمام أحمد و أبو داود و الترمذي و النسائي عن عرباض بن سارية روایت کرده اند که گفت«پيامبر (صلّى اللَّه عليه و آله) پيش از خوابیدن سوره هاى مسبّحات را مى خواند، و مى گفت: «در اين سوره ها آيه اى است که از هزار آیه برتر است.

منابع:

تفسير المنير في العقيدة و الشريعة و المنهج، ج 27، ص289

الدر المنثور في تفسير المأثور، ج 3، ص268 ؛ با تصرف

[1]توبه: آیه92