مسافع بن عبد مناف جمحی

مسافع بن عبد مناف بن وهب بن حذافة بن جمح یکی از شعرای مشرکان قریش بود که برای تحریک مشرکان به جنگ با مسلمانان به میان قبائل مشرک می رفت و اشعار حماسی می سرود.

در سوره شعراء آمده است: «وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ»[1] ؛ شاعران پيشواى گمراهان هستند. طبرسى در مجمع البيان به نقل از مقاتل گفته است: آنها شعراى مشركان و همگى از قريش بودند كه از جمله آنها ابو سفيان بن حرث بن عبد المطلب و ابو عزّة عمرو بن عبد الله و عبد الله بن زبعرى سهمى و مسافع بن عبد مناف جمحى و هبيرة بن ابى وهب مخزومى بوده اند.

آنها گرد هم آمدند و گفتند: ما هم مثل آنچه را كه محمد مى گويد، مى گوييم و اشعارى را گفتند و سخنان دروغى را به هم بافتند و در ضمن، نبى اكرم صلّى اللّه عليه و آله را هجو كردند و در اين حال عده اى از افراد ساده لوح دورشان جمع مى شدند و به اشعارشان گوش مى كردند و هجوهايشان را براى ديگران نقل مى كردند.[2]

منبع: تاريخ تحقيقى اسلام، موسوعة التاريخ الاسلامى / ترجمه / ج 1 / 429 / سوره چهل و هفتم: شعراء ص : 429

[1]( 3). الشعراء( 26)، 224.

[2]( 4). مجمع البيان، ج 7، ص 325.