سَقَر(دوزخ)

سَقَر، به معناى سوزاندن و ذوب كردن است و اين اسم (به سبب شدّت گرما و سوزندگى آن ) براى جهنّم عَلَم شده .[1] و يا اینکه يكى از دركات و ابواب جهنّم است.[2]

در تفسیر نمونه آمده است: «سقر، در اصل به معنى تغيير رنگ بدن و متاذى شدن از تابش آفتاب و مانند آن است، و از آنجا كه جهنم اين دگرگونى و آزار را به نحو شديد دارد يكى از نامهاى آن سقر است، بعضى معتقدند كه سقر نام تمام دوزخ نيست بلكه بخش خاصى از دوزخ است كه سوزندگى فوق العاده عجيبى دارد، چنان كه در روايتى از امام صادق ع نقل شده: دره اى است به نام سقر كه جايگاه متكبران است، و هر گاه نفس بكشد دوزخ را مى سوزاند».

اين نام چهار بار در قرآن آمده است:

«يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ»[3]

«سَأُصْلِيهِ سَقَرَ»[4]

«وَ ما أَدْراكَ ما سَقَرُ»[5]

«ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ»[6]

منابع:

فرهنگ قرآن، ج 16، ص239 ؛ با تصرف

تفسير نمونه، ج 23، ص76

[1] . مفردات، ص 414، «سَقَر»

[2] . مجمع البيان، ج10، ص586

[3]قمر/48

[4]مدثر/26

[5]مدثر/27

[6]مدثر/42