مال زیاد

قِنطار، به معنى چيز محكم است و سپس به مال زياد گفته شده است و جمع آن قناطیر است. پل را قنطره و اشخاص باهوش را قنطر مى گويند به خاطر استحكام در بنا يا در تفكر آنها است. بعضى براى «قنطار» حد معينى تعيين كرده اند و گفته اند: «قنطار» هفتاد هزار دينار طلا است، بعضى صد هزار و بعضى دوازده هزار درهم دانسته اند و بعضى ديگر، «قنطار» را يك كيسه پر از سكه طلا يا نقره دانسته اند.

در روايتى از امام باقر و امام صادق (ع) نقل شده كه قنطار، مقدار طلايى است كه پوست يك گاو را پر كند ولى در حقيقت همه اينها مصداق يك مفهوم وسيع است و آن مال زياد.

منبع: تفسير نمونه، ج 2، ص459 ؛ با تصرف