گنج

کَنز، به معنای گنج و مال اندوخته و جمع آن کنوز است. كنز در اصل چيزى است كه روي هم انباشته شود. ظاهرا فقط انباشته شدن در آن ملحوظ است اعمّ از آنكه مدفون باشد يا محفوظ زيرا هر دو در قرآن آمده است مثل: «وَ أَمَّا الْجِدارُ فَكانَ لِغُلامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَ كانَ تَحْتَهُ كَنْزٌ لَهُما»[1] . كه غرض كنز مدفون است و مثل: «لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَكٌ»[2] . كه پول اندوخته است. «وَ كُنُوزٍ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ»[3] .

فیومی در مصباح المنیر، کنز را به المال المدفون(مال دفن شده) معنا کرده است.

منابع:

قاموس قرآن، ج 6، ص150

مصباح المنير، ج 2، ص542

[1] . «و اما آن ديوار، از آن دو نوجوان يتيم در آن شهر بود و زير آن، گنجى متعلق به آن دو وجود داشت» كهف/82

[2]. «مى گويند: «چرا گنجى بر او نازل نشده؟! و يا چرا فرشته اى همراه او نيامده است؟!»» هود/12

[3] . «و مالهاى اندوخته و مكان خوشايند.» شعراء/58