نقیر

نقیر، به معنای خال يا فرو رفتگى كوچكى در پشت هسته خرما است. كلمه نقير، صفت مشبهه است، و در آیه «أَمْ لَهُمْ نَصيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقيراً»[1] معناى اسم مفعول يعنى منقور(منقار زده) را مى دهد، و عبارت است از چيز حقير و اندكى كه مرغ آن را با منقار خود از زمين بر مى دارد. [2]

این کلمه دو بار در قرآن مجید آمده است: «أَمْ لَهُمْ نَصيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذاً لا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقيراً»[3] ، «وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً»[4]

منابع:

ترجمه تفسیر الميزان، ج 4، ص598 ؛ با اندکی تصرف

قاموس قرآن، ج 7، ص104 ؛ با اندکی تصرف

[1] . «آيا آنها [يهود] سهمى در حكومت دارند (كه بخواهند چنين داورى كنند)؟ در حالى كه اگر چنين بود، (همه چيز را در انحصار خود مى گرفتند،) و كمترين حق را به مردم نمى دادند.» نساء/53

[2] . ترجمه الميزان، ج 4، ص598

[3] . «آيا آنها [يهود] سهمى در حكومت دارند (كه بخواهند چنين داورى كنند)؟ در حالى كه اگر چنين بود، (همه چيز را در انحصار خود مى گرفتند،) و كمترين حق را به مردم نمى دادند.» نساء/53

[4]«و كسى كه چيزى از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه ايمان داشته باشد، چنان كسانى داخل بهشت مى شوند و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.» نساء/124