زمهریر
شدت سرما
زمهرير در قرآن یکبار آمده است. از مقابله شمس و زمهریر در آیه«لا يَرَوْنَ فِيها شَمْساً وَ لا زَمْهَرِيراً»[1] به دست مي آيد كه زمهرير به معنى «سرماست» يعنى در بهشت حرارت آفتاب و سرما نمى بينند. در اقرب الموارد گفته «إزمهر اليوم: اشتدّ بَرده» يعنى سرديش شدت يافت و نيز گويد: زمهرير سرماى شديد است و گفته اند: آن در لغت قبیله طىّ به معنى ماه است.
طبرسى آنرا «شديدترين سرما» گفته و جوهرى نيز «سرماى شديد» گفته است. ولى قاموس «سرماى شديد و ماه» ذكر مي كند. ناگفته نماند: «ماه» نيز در آيه با شمس مناسب است، آن وقت بايد گفت: اهل بهشت آفتاب و ماه نمى بينند ولى ظاهرا منظور «حرارت آفتاب و سرماست».
منبع: قاموس قرآن، ج 3، ص180 ؛ با اندکی تصرف
[1] . انسان/13