روده ها

مِعَى، به معنی روده و جمع آن أمعاء به معنی روده ها است. روده؛ لوله هاى درازى كه در شكم انسان و حيوان وجود داشته که مجراى غذا و اسباب هضم آن است. روده، آلت دفع فضله است. اين كلمه تنها يك بار در قرآن مجيد آمده است. در قرآن کریم به مواردی از کاربرد کلمه روده اشاره شده است:

چربی روده: «أَوِ الْحَوايا»[1] ؛ يعنى آن چربى هائى كه در لابلاى روده ها قرار دارند[2] .

روده جهنّميان: «وَ سُقُوا ماءً حَمِيماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ»[3] واز آبى جوشان به آنان مى نوشانند كه روده هايشان را متلاشى مى كند؟!

روده كافران: «يُصْهَرُ بِهِ ما في بُطُونِهِمْ وَ الْجُلُودُ»[4] آنچه در شكم هاى ايشان است و پوست بدنشان به وسيله آن گداخته مى شود.

جواز خوردن از پيه چسبيده به روده گاو براى يهود: «وَ عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما إِلَّا ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوايا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ ...»[5]

جواز خوردن از پيه چسبيده به روده گوسفند براى يهود: «وَ عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما إِلَّا ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوايا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ»[6]

منابع:

برگزيده فرهنگ قرآن، ج 2، ص474 ؛ با اندکی تصرف

فرهنگ قرآن، ج 15، ص166؛ با اندکی تصرف

قاموس قرآن، ج 6، ص264 ؛ با اندکی تصرف

[1] . انعام: آیه146.

[2]«حوايا» جمع «حويّه» به معناى أمعاء روده مى باشد. مفردات، ص271، «حوايا»

[3]محمد: آیه15

[4]حج: آیه20

[5]انعام: آیه146

[6]انعام: آیه146