اصفاد

أصفاد، جمع صَفَد و صِفاد در اصل به معنى غل مى باشد و بعضى گفته اند خصوص آن غل و زنجيرى را گويند كه دست و گردن را به هم مى بندد. این واژه در قرآن کریم دو مرتبه ذکر شده است (ابراهیم/49؛ ص/38).

منابع:

التحرير و التنوير، ج 12، ص272

تفسير نمونه، ج 10، ص386 ؛ با تصرف

قاموس قرآن، ج 4، ص133

روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، ج 7، ص241