ساق

ساق، ما بين پا و زانو است و جمع آن سُوق می باشد. در قرآن کریم واژه ساق چهار مرتبه ذکر شده است. و واژه سوق دو مرتبه آمده است.[1]

گفتنی است که در آیات قرآن این دو واژه گاه اشاره به ساق پای انسان است مانند: «كَشَفَتْ عَنْ ساقَيْها»[2] . [بلقیس] هر دو ساق خويش را عريان كرد.

گاه درباره ساق حیوان است مانند: «فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْناقِ»[3] ؛ شروع كرد دست كشيدن بساقها و گردنهاى اسبان.

و گاه درباره ساقه گیاه است مانند: «... فَاسْتَوى عَلى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ...»[4] ؛ مفهومش اين است که آن زرع به حدى محكم شده كه بر پاى خود ايستاده است.

منبع:

قاموس قرآن، ج 3، ص356

[1]قاموس قرآن، ج 3، ص355

[2]نمل/44

[3]/33

[4]فتح/29