دوتا دوتا

مَثنی، به معنای دوتا دوتا و معدول از إثنان إثنان است، و به دو علتِ «وصف» و «عدل» غیر منصرف می باشد. مثل رُباع که معدول از أربع اربع و ثُلاث که معدول از ثَلاث ثَلاث است.

این واژه در قرآن کریم دو بار ذکر شده؛ یکی در بحث تعدد زوجات و دیگر در بحث تعداد بالهای فرشتگان.

«وَ إِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُوا فِي الْيَتامى فَانْكِحُوا ما طابَ لَكُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ»[1]

«الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلاً أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ»[2]

[1]نساء/3

[2]فاطر/1