طَود

طود به معنى كوه بزرگ و جمع آن اطواد است. توصيف مجدد آن به عظیم در آیه: «فَانْفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ»[1] تاكيدى بر اين معنى است. این واژه تنها یکبار در قرآن کریم آمده است.

منابع:

تفسير نمونه، ج 15، ص245

قاموس قرآن، ج 4، ص247

[1]شعراء: آیه63