مِداد

مداد، به معنى مركب و يا ماده رنگينى است كه به كمك آن مى نويسند، و در اصل از «مَدّ» به معنى كشش گرفته شده است، زيرا با كشش آن خطوط آشكار مى شود. این واژه در قرآن کریم یکبار ذکر شده است؛ «قُلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً»[1]

منبع: تفسير نمونه، ج 12، ص572

[1]کهف: آیه109