قريش

قريش، قبيله اى از كنانه بود و نامگذارى آنان به اين نام بر اساس نام پدرشان مى باشد، گرچه برخى قريش را همان فِهر بن مالك دانسته اند. بنابراين قريش به كسانى گفته مى شود كه از فرزندان فهر باشند.[1] برخى گفته اند: قريش در جاهليّت گروههاى پراكنده اى بودند كه قصى بن كلاب آنان را از نواحى مختلف جمع نمود و از همين باب قريش نام گرفتند.[2] لغت قريش فصيح ترين لغات و نسب آنان از بهترين نسبها است و رسول خدا صلى الله عليه و آله از همين قبيله است.[3] در صدر اسلام به قبايل مختلفى از جمله بنى لوى، بنى سهم، بنى زهره، بنى عبدالدّار، بنى اميّه، بنى هاشم و ... قريش اطلاق مى شده است.[4] در اين مدخل از واژه «قريش» و آياتى كه با توجّه به شأن نزول درباره آنان است، استفاده شده است.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 23، ص230

[1] . نهاية الارب، ص 356

[2] . المنمّق، ص 28

[3] . همان، ص 19

[4] . نهاية الارب، ص 356