صبح، بامداد
صبح
صبح: به عقيده راغب صبح و صباح هر دو اول روز و وقت پيدا شدن سرخى آفتاب در افق است. ولى اقرب صباح را اول روز و صبح را فجر يا اول روز گفته قاموس نيز دو احتمال ميدهد. صحاح فقط فجر گفته است.
به نظر ميايد قول دوم درستتر باشد تا صبح و صباح مترادف نباشند.
«إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَ لَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ» (هود: 81).
«وَ الصُّبْحِ إِذا أَسْفَرَ» قسم بصبح آنگاه كه آشكار شود (مدثر:34)
«وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ» سوگند بصبح آنگاه كه وسعت گيرد (تکویر:18)
«فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ فَساءَ صَباحُ الْمُنْذَرِينَ» چون عذاب بساحت و محيطشان نازل گردد روز انذار شدگان ناگوار خواهد بود. لفظ صباح در قرآن فقط يكبار آمده است. (صافات: 177)
منبع: قاموس قرآن، ج 4، ص: 104