زَبانیه

زبانية، جمع «زِبنيه» (به كسر زاء) در اصل به معنى مأمورين انتظامى، از ماده «زَبن» به معنى دفع كردن و صدمه زدن و دور ساختن است. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم ذکر شده است؛ «سَنَدْعُ الزَّبانِيَةَ؛ ما هم به زودى مأموران آتش دوزخ را فرا مى خوانيم ».[1]

منبع: تفسير نمونه، ج 27، ص174 ؛ با تصرف

[1]علق: آیه18