سلسبيل

سلسبيل به معناى نوشيدنى سبك و لذّت بخش و روان و نام چشمه اى در بهشت است.[1] اين واژه تنها يك بار در آيه 18 سوره انسان آمده است.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 16، ص268

[1]( 1). مفردات، ص 418،« سل»؛ مجمع البيان، ج 9-/ 10، ص 621-/ 622