هفت

اين عدد، 24 بار و مرتبط با 9 موضوع در قرآن آمده است:

الف. آسمانهاى هفت گانه كه در 9 آيه قرآن از آن ياد شده است. مفسران و قرآن پژوهان در اينكه مراد از آسمانهاى هفت گانه چيست نظرات گوناگونى ابراز داشته اند.

ب. رؤياى پادشاه مصر كه 7 گاو لاغر را در حال خوردن 7 گاو چاق و همچنين 7 خوشه سبز را در كنار 7 خوشه خشك ديد. يوسف عليه السلام خوابش راچنين تعبير كرد كه پس از 7 سال فراوانى نعمت، 7 سال قحطى پيش مى آيد؛ نيز به آنان گفت: 7 سال پياپى كشت و كار كنند و آنچه را مى دروند، در خوشه نگهدارى و انبار كنند و جز كمى از آن را نخورند تا در سالهاى قحطى و سختى از آن استفاده كنند.

ج. تشبيه انفاق در راه خدا به دانه اى كه از آن 7 خوشه برويد و در هر خوشه اى 100 دانه باشد، يعنى انفاق در راه خدا 700 برابر پاداش دارد.

د. نابودى قوم عاد به وسيله باد سرد و شديدى كه 7 شب و 8 روز پياپى بر آنها وزيد

هـ. سبع مثانى. مقصود از «سبع مثانى» بنابر روايات پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام سوره حمد است.

و. درهاى هفت گانه جهنم. مفسران در بيان منظور از اين درها گفته اند: جهنم 7 نوع عذاب دارد و هر نوعى به مقتضاى واردان چند قسم است. گناهانى كه مستوجب آتش جهنم است 7 قسم است.

ز. بى نهايت بودن كلمات الهى. اگر همه درختان به قلم تبديل شوند و درياها به اضافه 7 برابر خود مركب شوند و كلمات و نشانه هاى خدا را بنويسند، درياها مى خشكند پيش از آنكه كلمات الهى تمام شوند؛ چون كلمات خدا نامتناهى است.

ح. شمار احتمالى اصحاب كهف. كه بنا به شواهدى در آيه، نظر مورد تأييد قرآن همين قول است.

ط. كفّاره كسى كه در حجّ قربانى نكرده، سه روز روزه در حجّ و 7 روز پس از بازگشت است.

منبع: دائرة المعارف قرآن كريم، ج 4، ص22-23