حُلقوم

حُلقوم: گلو.

در اقرب الموارد گويد: حلقوم به معناى حلق بوده و واو و ميم بر آن اضافه شده است. این واژه در قرآن کریم تنها یک مرتبه آمده است؛ «فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُوم»[1]

منبع: قاموس قرآن، ج 2، ص166

[1]واقعه: آیه83