شتران تشنه

هِيم، جمع اَهيَم و مؤنّث آن هَيماء است و آن شتر تشنه را گويند كه از آب سير نمي شود. این واژه در قرآن کریم تنها یک مرتبه ذکر شده است «فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ»[1]

منبع: قاموس قرآن، ج 7، ص174

[1]واقعه: آیه55