ميمونه بنت حارث هلالی

ميمونه از همسران شايسته و ممتاز رسول خداست، ‌ وى قبل از ازدواج با رسول خدا صلى الله عليه و آله همسر عمير بن عمرو از قبيله ثقيف بود. پيامبر صلى الله عليه و آله با وى در عُمْرةالقضاء ازدواج نمود. [1]

در روايت امام صادق(ع) جايگاه او بعد از خديجه (س) و ام سلمه (رض) معرفي شده است‌. برخى مفسّران در شأن نزول آيات 28 و 29 سوره احزاب كه سخن از بهانه گيرى و خواسته هاى دنيايى برخى همسران پيامبر است از ميمونه ياد كرده اند كه پيامبر صلى الله عليه و آله آنان را مخيّر كرد بين خدا و رسول از يك سو و زندگانى و زينت دنيا يكى را انتخاب نمايند. [2]

گفته شده كه او در سال پنجاه ويك وفات يافت و هشتاد سال عمر داشت، و در موضعي كه عروسي او در آنجا بود دفن گرديد.......[3]

اگر چه غالب منابع تاريخ وفات ام سلمه را بعد از همه همسران دانسته اند‌، اما ابن عساكر مي‌گويد:‌ ميمونه آخرين همسر پيامبر(ص) تزويجا و موتا بوده است و گفته شده است كه او قبل از عايشه مرده است.... و او در سال شصت و يك هجري در زمان خلافت يزيد بن معاويه وفات يافت و عمر او هشتاد يا هشتاد و يك سال بود.... او يكي از زنان است كه خود را به رسول خدا(ص) بخشيده بود‌.‌[4] وي همچنين در موضعي ديگر مي‌گويد‌:‌ ‌ميمونه بنت حارث خود را به پيامبر(ص) بخشيد و آيه «‌وامرأه مومنه» [آيه 50 سوره احزاب] تا آخر آيه در باره او نازل شد‌.‌[5]

منبع: فرهنگ قرآن ج29، ص708 ؛ با تصرف

[1]تاريخ طبرى، ج 2، ص 214

[2]جامع البيان، ج 11، جزء 21، ص 189؛ مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 554-/ 555

[3]ـ همان ص 54

[4]ـ الاربعين في مناقب امهات المومنين ص 76 – 77

[5]ـ همان ص 102