بَرق

برق، به معنای نور(نيروى مخصوص) است. در لغت عرب نورى است كه از ابر مي جهد؛ «يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً»[1] و چون چشم مضطرب و خيره شود گويند: «برق البصر»؛ «فَإِذا بَرِقَ الْبَصَرُ وَ خَسَفَ الْقَمَرُ»[2]

منبع: قاموس قرآن، ج 1، ص188

[1]رعد: آیه12

[2]قیامت: آیه7 و8