سعد بن ابی وقاص

سعد بن ابى وقاص، از قريش تيره بنى زهره[1] و از نخستين مسلمانان و از اعضاى شوراى شش نفره خلافت بود كه از سوى عمر تعيين شده بود.[2] بر اساس نقل برخى مفسّران، آيه 8 سوره عنكبوت درباره وى دانسته شده كه مادرش وى را به شرك ترغيب مى نمود. با نزول آيه، وى از هرگونه گرايش به شرك برحذر داشته شد.[3] نيز ذيل آيه 15 سوره لقمان همين گزارش به نقل از خود وى ذكر شده است.[4] همچنين به نقل از خود او در پى ميگسارى وى و تنى چند از مسلمانان، آيه 90 سوره مائده نازل شد و ضمن تأكيد بر حرمت شراب، ميگسارى را عملى پليد و شيطانى برشمرد.[5]

منبع: فرهنگ قرآن ج16، ص217

[1]جمهرة انساب العرب، ص 129؛ كتاب النسب، ابن سلام، ص 207.

[2]اسدالغابه، ج 2، ص 452؛ الاصابه، ج 3، ص 61-/ 64؛ المقضب، ص 45.

[3]جامع البيان، ج 11، جزء 20، ص 161؛ مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 430.

[4]الكشاف، ج 3، ص 494؛ تفسير مبهمات القرآن، بلنسى، ج 2، ص 329؛ الدرالمنثور، ج 6، ص 521.

[5]روض الجنان، ج 7، ص 138؛ مجمع البيان، ج 3-/ 4، ص 370؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 6، ص 185.