ماروت

گفته شده، هاروت و ماروت، كه «هوروت و موروت» نيز خوانده مى شود، دو نام اعجمى براى دو فرشته از فرشتگان است [1] كه خداوند آنها را به جهت انس با مردم به صورت انسان فرود آورد.[2] آنها آمدند تا مردم را به طرف خود بكشانند و راههاى مبارزه با سحر را، كه در دوران پس از سليمان زندگى را بر مردم تلخ كرده بود، به آنان بياموزند و نيز سحر و جادو را از معجزه اى كه سند صداقت پيامبران است باز شناسانند و مردم را در برابر جادوگران يارى كنند،[3] نيز گفته شده كه نام دو پادشاه [4] از پادشاهان بابل است كه معاصر حضرت ادريس (عليه السلام) بودند، همچنين گفته شده كه آن دو، بعد از حضرت نوح (عليه السلام) بودند،[5] نيز گفته شده است كه هاروت و ماروت نام دو شيطان از «انس و جنّ» است و در آيه شريفه، بدل از «لكنّ الشّياطين» قرار گرفته، از قبيل بدل بعض از كلّ.[6]

منبع: فرهنگ قرآن، ج 32، ص420

[1] . اعلام القرآن، عبدالحسين شبسترى، ص 1004؛ مفردات، ص 840،« هرت».

[2] . مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 338.

[3] . مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 338.

[4] . شايد از همين رو و به دلايل ديگر بعضى چون ضحّاك و ابن عبّاس از حسن نقل كرده اند كه وى« ملكين» را به كسر لام خوانده است.( التفسير الكبير، رازى، ج 1، جزء 3، ص 630)

[5] . اعلام القرآن، عبدالحسين شبسترى، ص 1004.

[6] . مفردات، ص 840،« هرت».