صفيّه بنت حُيى بن اخطب

صَفيّه بنت حُيى بن اخطب، نسب او به هارون پيامبر(ع) مي‌رسد‌ و از همسران پيامبر صلى الله عليه و آله است. وى در غزوه خيبر به اسارت درآمد و سپس پيامبر صلى الله عليه و آله وى را به همسرى برگزيد.[1] آيات 28 و 29 سوره احزاب درباره تقاضاهاى همسران پيامبر صلى الله عليه و آله از جمله صفيّه است كه افزايش نفقه را طلب كردند و رسول خدا صلى الله عليه و آله ضمن مقاومت در برابر زياده طلبى آنان، ايشان را بين سازگارى با وضع موجود يا طلاق مخيّر كرد.[2] نيز آیه پنجاه و یکم همین سوره «ترجى من تشاء منهنّ» حاكى از تخيير پيامبر صلى الله عليه و آله در همخوابگى با همسرانش ازجمله وی می باشد.[3] برخى از آياتى كه درباره همسران رسول خداست، وى را نيز شامل مى شود. همچنين برخى مفسّران شأن نزول آيه 11 سوره حجرات را درباره وى دانسته كه مورد تمسخر ديگر زنان قرار مى گرفت و با نزول آيه زنان نيز از مسخره كردن يكديگر نهى شدند.[4]

او در زمان خلافت معاويه سال پنجاه هجري در مدينه وفات يافت و در بقيع دفن شد‌.‌

منبع: فرهنگ قرآن، ج18، ص422

[1]اسدالغابه، ج 7، ص 168؛ الاصابه، ج 8، ص 210.

[2]جامع البيان، ج 11، جزء 21، ص 189؛ مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 554.

[3]جامع البيان، ج 12، جزء 22، ص 31؛ مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 574.

[4]اسباب النّزول، واحدى، ص 334؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 16، ص 214.