سدوم

«سدوم»، منطقه ای از «أرض مقدسه» و نزدیک به سرزمین مدین و یکی از چهار شهر قوم لوط(ع) (بزرگترین آنها) که حضرت لوط(ع) نیز در آن ساکن بوده است. سه شهر دیگر عبارتند از: «عموره»، «صوغر» و «صبویيم».

اهالی شهر سدوم در گمراهی ننگین و شرم آورِ لواط غرق بوده به طوری که حتی فرشتگان مجسم شده و وارد شده در خانه لوط(ع) - که مأمور به نابودی آنان بودند- را مورد نظر سوء خود قرار دادند؛ «وَ جاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ».[1]

سرانجام در اثر معصیت زیاد و گوش ندادن به سخنان سفیر حق یعنی حضرت لوط(ع)، این شهر از یک سو سنگباران و از سوی دیگر با زلزله ای شدید، به تلی از خاک تبدیل شد؛ «فَجَعَلْنا عالِيَها سافِلَها وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ سِجِّيلٍ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ»[2] ، «وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهِيمَ بِالْبُشْرى قالُوا إِنَّا مُهْلِكُوا أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ إِنَّ أَهْلَها كانُوا ظالِمِينَ»[3] ، «إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلى أَهْلِ هذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ»[4] .

منابع:

المیزان/ج10/ص354

ترجمه تفسیر المیزان، ج10، ص558

[1]حجر: آیه67

[2]حجر: آیه74

[3]عنکبوت: آیه31

[4]عنکبوت: آیه34