ایام حج

حج در لغت به معناى قصد است، سپس به قصد ديدار خانه خدا براى اجراى مناسك، اختصاص يافته است.[1]

ایام حج، روزهایی است که اعمال مخصوص حج در آن انجام می شود که شروع آن با احرام برای حج در روز هشتم[2] یا نهم ذیحجه است و تمام آن در روز دوازدهم یا سیزدهم همین ماه می باشد.

قولی است مبنی بر اينكه منظور از «یوم الحج الأکبر»، تمامى ايام حج است هم چنان كه ايام جنگ جمل را روز جمل و حادثه جنگ صفين و جنگ بعاث را روز صفين و روز بعاث مى گويند[3] ، كه در حقيقت مقصودشان از روز، زمان است پس منظور از روز حج اكبر نيز زمان حج اكبر است. و اين قول را نبايد در مقابل اقوال گذشته قولى جداگانه گرفت، چون با همه آنها مى سازد، و همه آن روزها را روز حج اكبر مى داند، و اما اينكه چطور حج را حج اكبر ناميده؟ ممكن است آن را نيز به توجيه هايى كه در بعضى از اقوال قبلى مانند قول اول بود توجيه كرد.[4]

منابع:

ترجمه تفسير الميزان، ج 9، ص200

فرهنگ قرآن[5] ، ج 10، ص356

[1] . معجم مقاييس اللّغه، ج 2، ص 29،« حج»

[2] . برخی تا دو روز قبل از آن را نیز جائز می دانند.

[3] . تفسير روح المعانى ج 10 ص 46.

[4] . طباطبايى، محمد حسين، ترجمه تفسير الميزان، 20جلد، دفتر انتشارات اسلامي (وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم) - قم، چاپ: پنجم، 1374.

[5] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.