صالح علیه السلام

صالح(ع) پیامبر قوم ثمود است، وی با معجزه الهى براى هدايت قوم بت پرست خود برگزيده شد. وی آنان را از بت پرستى برحذر داشت و با تاكيد بر آفرينش انسانها به دست خداوند و خواسته وى مبنى بر آبادانى زمين به دست انسان از آنان خواست تا درباره گذشته خود آمرزش طلبيده، از آن پس به عبادت خدا روى آورند. امّا ثمود با روحيه استكبارى و خود بزرگ بينى كه زمينه ساز بت پرستى آنان شده بود به نفى توحيد پرداختند و با اعتقاد به عدم امكان ارتباط بشر محدود با عالم غيب حضرت صالح عليه السلام را تكذيب كردند.[1] حضرت صالح با استقامت آنان را از مخالفت با دعوت خويش كه عذاب الهى را در پى دارد برحذر داشت؛ امّا آنان حق را نپذيرفتند و براى كشتن صالح توطئه كردند و سرانجام تصميم خود را مبنى بر پى كردن ناقه صالح عملى ساختند و به عذاب الهى دچار گشته، هلاك شدند.

منبع: دائرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص331

[1]. الميزان، ج 15، ص 27