مردان خدا

ربي بكسر اول مثل ربانى كسى است كه مخصوص بخدا باشد و بغير خدا مشغول نشود بقولى: ربيون بمعنى هزاران و ربى بمعنى هزار است. در اقرب الموارد و قاموس گفته ربى واحد ربيون بمعنى هزاران نفر است.

اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.[1] : «و كأين من نبي قاتل معه ربيون كثير» آل عمران: 146. این آیه به دنبال حوادث احد آيه فوق با يادآورى شجاعت و ايمان و استقامت مجاهدان و ياران پيامبران گذشته مسلمانان را به شجاعت و فداكارى و پايدارى تشويق مى كند و ضمنا آن دسته اى را كه از ميدان احد فرار كردند سرزنش مى نمايد و مى گويد: پيامبران بسيارى بودند كه خدا پرستان مبارزى در صف ياران آنها قرار داشتند. ربيون جمع ربى (بر وزن ملى) است و به كسى گفته مى شود كه ارتباط و پيوند او با خدا محكم باشد، با ايمان، دانشمند و با استقامت و با اخلاص باشد.[2]

منبع:

تفسير نمونه، ج 3، ص 121

قاموس قرآن، ج 3، ص 45

[1]قاموس قرآن، ج 3، ص 45

[2]تفسير نمونه، ج 3، ص 121