عايشه بنت عبدالرحمن بن عتیک نضیری

نام وی در منابع تفسیری گوناگون نقل شده است مانند: عائشه، تميمة (بنت عبدالرحمان یا وهب)، سهيمة، أميمة، و رميصاء أو غميصاء بنت عبد الرحمن بن عتيك قرظی، یا نضيری.

«عايشه بنت عبدالرحمن بن عتيك»، همسر «رفاعة بن وهب» است.[1] برخى مفسران، آيه 230 بقره را در پى آن دانسته اند كه عايشه پس از طلاق بائن از رفاعه به همسرى عبدالرحمن بن زبير درآمد و قبل از آميزش و طلاق از وى قصد رجوع به همسر اول خود را داشت كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: رجوع به رفاعه، نيازمند آميزش با «محلل» است.[2]

منبع:

فرهنگ قرآن، ج 19، ص 498

[1]. اسدالغابه، ج 2، ص 289.

[2]. مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 580؛ الكشاف، ج 1، ص 275.