أصحاب صراط

«الصراط السوي» همان راه راست است و أصحاب الصراط السويّ یعنی أهل دين مستقيم [1] در آیه: «قُلْ كُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِيِّ وَ مَنِ اهْتَدى »[2] و آنان مومنان هستند.

گروهی به وصف «أصحاب صراط مستقیم» موصوف هستند و اوصافی دارند که آنان را از سایر مؤمنین متمایز می سازد. از جمله اینکه مزیت آنها بر دیگران و مزیت راه آنان بر راه دیگران به علم است نه عمل؛ آنها واجد علمی به خداوند هستند که دیگران فاقد آن هستند چراکه عمل تام در برخی از سبیل های غیر از صراط مستقیم یافت میشود پس مزیتی نمی ماند جز علم و آیه: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ» به این نکته اشعار دارد[3] .[4]

منابع:

مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 7، ص 59

الميزان في تفسير القرآن، ج 1، ص 37

[1]مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 7، ص 59

[2]طه: 135

[3]المجادلة: 11

[4]الميزان في تفسير القرآن، ج 1، ص 37