عبد الله بن أبی أميه مخزومى

عبداللّه بن ابى اميّه از مشركان قريش، تيره بنى مخزوم و پسرعمّه پيامبر [از عاتكة بن عبدالمطلب ] بود. مفسّران، مقصود از «الّذين كفروا» در آيه 7 انعام را وى و شمار ديگرى از سردمداران كفر و شرك دانسته اند كه در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله ايستادگى نموده، گفتند: ما به تو ايمان نخواهيم آورد، مگر اينكه دست نوشته اى از سوى خدا براى ما بياورى. نيز آيات 93-/ 90 اسراء را درباره بهانه جويى شمارى از سران كفر، از جمله وى دانسته اند كه ايمان خود به پيامبر صلى الله عليه و آله را مشروط به شرايطى از جمله داشتن باغ، طلا و آوردن دست نوشته اى از جانب خدا مى كردند.

منبع: برگزيده فرهنگ قرآن، ج 3، ص: 265