أیام البیض

أیام البیض به معنی روزهایی که است که شبهایش روشن است و بنابر حدیثی از پیامبر أکرم صلی الله علیه و آله روز 13 و14 و15 هر ماه قمری است. ابن مسعود می گوید: شنیدم پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمود: وقتی حضرت آدم علیه السلام خدا را نافرمانی کرد و او را به زمین آورد, چهره اش سیاه شد. پس از اظهار ناراحتی ملائکه و پادرمیانی آنان ندا آمد برای برطرف شدن سیاهی از چهره آدم او می تواند روز سیزدهم از ماه را روزه بگیرد و او روزه گرفت و یک سوم چهره اش سفید شد و پس از آن نیز روز چهاردهم و پانزدهم روزه گرفت و چهره او درخشان شد، از این رو سه روز یاد شده را أیام الیض می نامند. از آن به بعد حضرت آدم علیه السلام در هر ماه این سه روز را روزه می گرفت.

منبع: الكشف و البيان (تفسير ثعلبى)، ج 2، ص: 62