أهل إفک

أهل إفک کسانی بودند که تهمت ارتکاب زنا به یکی از دو همسر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، عایشه و بنابر نقلی دیگر به ماریه قبطه زده اند.

طبق نقلی كسانى كه آتش چنين تهمتى را درباره عایشه دامن ميزدند در مرحله اوّل عبد اللّه بن ابى بن سلول رئيس منافقين بود سپس مسطح بن اثاثه بن عبد المطّلب و حسّان بن ثابت انصارى شاعر و حمنة دختر جحش زوجه طلحة بن عبد اللّه بودند،- معروف است كه بعد از برائت عائشه پيامبر صلی الله علیه و آله دستور فرمود كه به هر يك از افترا زنندگان هشتاد تازيانه زدند و نيز بعد از نزول آيه إفک، صفوان بدنبال حسّان شاعر شتافت و او را با تيغ مضروب و مجروح نمود و اگر مردم آنها را از يكديگر جدا نمى ساختند امكان داشت كه حسّان كشته شود حسّان بعد از اين جراحات شكايت نزد رسول خدا برد. پيامبر از صفوان فديه گرفت و صفوان يك غلام رومى و باغ خرماى خود را به حسّان فديه داد و بعدها معاويه آن باغ را بقيمت گزاف از حسّان خريدارى نمود.

بنا بنقل على بن ابراهيم مفسّر معروف اماميّه آيه إفک درباره عائشه و ماريه قبطيه نازل گرديده است و بعضى از علماء خاصّه معتقدند كه درباره ماريه قبطيّه نازل گرديده آنهم بخاطر افترائى كه عائشه بر او وارد آورده بود.

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات، ص: 562(با اندکی تصرف)